به اعتقاد ادلین و همکاران سلامت شامل چند بعد است که عبارتند از : سلامت جسمانی ،سلامت هیجانی ،سلامت هوشی ،سلامت معنوی ،سلامت شغلی ، سلامت اجتماعی . آنها معتقدند که وقتی سطح سلامت ما بالا و بهینه است ، همه ابعاد سلامت یکپارچه اند و با هم کار می کنند . بدین ترتیب محیط شخصی (کار ،خانواده و اجتماع) و ابعاد جسمانی ، هیجانی ، هوشی ، معنوی ، شغلی و اجتماعی برای ایجاد تعادل با یکدیگر هماهنگند.
سلامت و بیماری مفاهیم همپوشی هستند که در یک پیوستار قرار دارند ، یک انتهای پیوستار به وسیله سلامت – یک حالت تندرستی جسمانی ، روانی و اجتماعی که با گذشت زمان متغیر است – و انتهای دیگر پیوستار به وسیله بیماری – که علائم ، نشانه ها و ناتوانی هائی ایجاد می کند – مشخص می شود.
دو ویچ و فیش ملاک های زیر را برای سلامت روانی برشمرده اند:
۱ – شناخت خود و محیط: یعنی وقتی شخصی سالم است که خودش ،انگیزه ها ،نیازها و تمایلاتش را درک کند ، محیط خودش را بشناسد و جهت سازگاری یا تسلط بر آن کوشش کند
۲ – استقلال فردی : فرد سالم بر اساس معیارهای درونی و ملاکهای مورد قبول خود قدرت تصمیم گیری دارد و تصمیماتش تابع فشارهای بیرونی نیست
۳ – رفتار بهنجار : بهنجاری از جمله ملاک های دیگر سلامتی است . رفتار نابهنجار رفتاری است که از معیار های جامعه منحرف شود.
۴ – یکپارچگی شخصیت : یکی دیگر از ملاک های سلامت روان ، یکپارچگی یا تمامیت شخص است که خود موجب هماهنگی بین اعمال مختلف با یکدیگر می گردد.
نظریه های سلامت روانی:
نظام زیستی نگری
نظام زیستی نگری که اساس روانپزشکی را تشکیل می دهد، سلامتی روانی را زمانی محقق می داند که بافت ها و اندام های بدن به طور سالم و بی نقص به وظایف خود عمل کنند. ایجاد هر نوع اختلال در دستگاه عصبی و در فرآیندهای شیمیایی بدن، اختلال روانی را به دنبال خواهد داشت.
نظام روان تحلیل گری
این نظام بر این باور است که سلامت روان به معنای کنش متقابل و موزون بین سه پایگاه بنیادین شخصیت (بن، من و فرامن) است و سلامت روانی در صورتی حاصل می شود که « من » بتواند بین تعارضهای من و فرامن تعادل ایجاد کند.
نظام رفتار نگری
نظام رفتاری نگر، در تعریف سلامتی روانی، بر سازش یافتگی فرد با محیط تأکید می ورزد و بر این اعتقاد است که رفتار سازش نایافته نیز مانند سایر رفتارها در اثر تقویت، آموخته می شود. بنابراین، سلامت روانی شامل رفتارهای سازش یافته ای است که آموخته می شوند.
نظام انسانی نگر
این نظام معتقد است که سلامت روانی یعنی ارضای نیازهای اساسی و رسیدن به مرحله خودشکوفایی. هر عاملی که فرد را در سطح ارضای نیازهای سطوح پایین نگه دارد و مانع شکوفایی او شود، به ایجاد اختلال رفتاری خواهد انجامید.
نظام روان شناسی فردی
آدلر علاقه اجتماعی را ملاک سلامت روانی می داند . علاقه اجتماعی معیار سنجش هنجار کودک است . میزانی که یک فرد می تواند به طور موفق با دیگران سهیم باشد و از طریق کارکردن با آنها مشارکت نماید و یک رابطه ارضا کننده با فردی از جنس مخالف خود به وجود بیاورد که در واقع نشان دهنده سطح بلوغ و یکپارچگی شخصیت او می باشد .
با سلام لطفا منبع مطالب گفته شده در مورد سلامت روان را هم لطف کنید بنویسید . چون افرادی که قصد استفاده از این مطالب را دارند باید منبع را ذکر کنند . با تشکر