سرکوب

مقاومت نیرویی است در درون بیمار که بر ضد فرایند درمانی و حل تعارض روان آزرده وار و حتی به قیمت تداوم علائم روان آزرده وار، برای حفظ سرکوبی عمل می‌کند.

خشم پنهان مانند یک بیماری، خطرناک است؛ اگر درمان نشود، آسیب های جدی جسمانی و روانی از خود بر جای می گذارد. خشم پنهان آتش زیر خاکستر است.

عارضه‌های روانی اعم از اضطراب و افسردگی و دیگر ناخوشی‌های عصبی زمانه ما پدیده‌ هایی صرفا زیستی و روان شناختی نیستند بلکه پدیده‌ هایی سیاسی هم هستند.

مارکوزه نظام سرکوبگر جامعه را مسئول گرایش به خشونت در جامعه و عامل ایجاد شخصیت قدرت طلب می داند که شامل خانواده، مدرسه و دستگاه های دولتی و مذهبی می شود.

از نظر هابرماس آنچه ما را در بند می­ کند این است که ما توسط نیروهای درونی و بیرونی هدایت می ­شویم که از آن‏ها آگاه نیستیم، نیروی درونی سرکوبی و نیروی بیرونی…

دفاع های رسمی از آگاهی هشیارانه نسبت به افکار و احساساتی پیشگیری می کنند که برای ایگو تهدید کننده هستند. این دفاع ها ماهیتی درون روانی دارند

مقیاس درجه بندی مکانیسم های دفاعی(DMRS)، توسط پری، ساخته شده است. تمامی این دفاع ها به صورت سلسله مراتبی و در ۷ سطح مرتب شده اند.

طرح تشخیص گذاری لکان تنها شامل 3 طبقه بندی اصلی می باشد: 1- روان رنجوری(neurosis) 2- روان پریشی (psychosis)  3- انحراف(pervertion)

ما به دو شیوه جهان و خود را می شناسیم: عقلانی و عاطفی. هر یک از اینها نوعی شناخت محسوب می شوند، اولی منطقی و دومی تجربه ای.

مکانیزم های دفاعی، شکلی از رفتار بهنجار هستند، مشروط بر اینکه در کاربرد آنها زیاده‌روی نشود؛ زیاده‌روی و تکرار مداوم آنها باعث می‌شود به عادت تبدیل شوند.

ویلهلم رایش بر این باور بود که عشق، کار و دانش سرچشمه‌های زندگی انسان هستند. این روانکاو به لذت جنسی اهمیت حیاتی می‌ داد.

پسر با پدر همسان‌پنداری می‌کند و عشق خود به مادر را به میل جنسی به زنان دیگر تبدیل می‌کند، یعنی همان‌کاری که یک مرد باید و می‌کند.

هدف از سرکوب جنسی، پرورش انسانهایی است که علیرغم تمام وضعیت اسفباری که دارند، مطیع نظم حاکم باشند و خود را با آن منطبق کنند.