۱- مرز مشخصی بین رفتار های ناسازگار کودکان و بزرگسالان وجود ندارد . ۲- مواردی وجود دارد که اختلال های کودکی و بزرگسالی مشابهند . ۳- بنابراین، لازم است تا رفتار های یک فرد در طی دوره های مختلف و به شیوه های متفاوت مورد بررسی قرار گیرد.
تفاوت هایی بین رفتارهای ناسازگار کودکان و بزرگسالان وجود دارد که می توان آن ها را در ده مورد خلاصه کرد.
۱- تغییر نشانه های مرضی همراه با سن: در اسکیزوفرنی کودکی نشانه ها عبارت است از کناره گیری و ناتوانی در برقراری ارتباط مناسب در حالی که در بزرگسالان نشانه های اصلی توهم و هذیان است.
۲- بی کفایتی الگو های شناختی و سازشی کودک: علل رفتار های کودکان با بزرگسالان متفاوت است. به عنوان مثال ممکن است کودک با خودکشی در پی پیوستن به والدین باشد.
۳- وابستگی شدید کودک به دیگران: خود فهمی و بینش کودک ضعیف است و تاب رویارویی با فشار های روانی خفیف را نیز نخواهد داشت. اما بزرگسالان بیشتر قادرند بر فشار های روانی غلبه کنند.
۴- عدم درک کودک از آینده: کودک قادر به تعدیل موقعیت فعلی خود بر اساس تجربه های گذشته یا طرح ریزی برای آینده نیست. بنابراین، وضعیت فعلی برای او اهمیتی بی تناسب دارد.
۵- ابتلا و بهبود سریع تر کودکان: اختلال های دوره کودکی نسبت به بعدی، دوام کم تری دارد، نامتمایزتراند و بیشتر تغییر می کند.
۶- ابراز مستقیم بیشترآشفتگی های روانی در کودکی : بزرگسالان آشفتگی های خود را بیشتر به صورت رمزی نشان می دهند (مثل فرار یا رفتار های بزهکارانه) ولی کودکان به صورت مستقیم و با ابراز خشم یا گریه و داد و فریاد و گاهی به صورت مبدل.
۷- عدم وجود الگوی کاملاٌ مشخص در کودکی : به جز اوتیسم و اسکیزوفرنی کودکی، سایر اختلال های کودکان بر خلاف بزرگسالان کم تر پایدار است و در برابر درمان مقاومت نشان نمی دهد.
۸- تأثیر بیشتر عوامل خارجی بر رفتار کودک : کودک بیشتر به راهنمایی دیگران وابسته است. اگر مسایل وی رفع نشود ممکن است به مشکلات پایدار تر تبدیل شود.
۹- ضرورت راهنمایی والدین : چون رفتار های کودکان بیشتر توسط والدین شکل می گیرد راهنمایی والدین بیشتر از خود کودک ضروری است. آنها باید در تغییر الگو های رفتاری نامناسب خود، کوشا باشند.
۱۰- رفع مشکلات کودکان در خانواده : جدا ساختن کودک از خانواده ممکن است زیان بخش بوده و موجب بروز مشکلات جدیدی نیز بشود.
منبع: روانشناسی مرضی کودک – دکتر حسین آزاد