به جز اثرات درد شدید و احتیاج به نفس کشیدن ، خواب مهمترین چیزی است که زندگی بشر را تحت تاثیر قرار می دهد و هیچ کس قادر به مقاومت در برابر آن نیست . با این وجود که این مسئله این قدر مهم است، دانشمندان هنوز نتوانستند درست بفهمند که واقعا چرا می خوابیم ولی ۲ فرضیه در مورد خواب است که با هم بررسی می کنیم:
خواب به مثابه پاسخ انطباقی
خواب بین همه مهره داران هست و تا جایی که معلوم شده است همه پستانداران و پرندگان می خوابند. خواب یک رفتار سودمند است که ما از نیاکانمان به ارث برده ایم. مثلا دانشمندی به نام وب (Webb) گفته است، که خواب احیانا کار ترمیمی خاصی نمی کند و صرفا رفتاری است که حیوان را از گزند و آسیب حفظ می کند. بسیاری از حیوانات در بخش خاصی از روز می خوابند تا انرژی کمتری تلف کنند. مگر اینکه مکان امنی نداشته باشند . شکارچی های بزرگ مثل شیر هر وقت و هر کجا که بخواهند به خواب می روند و در واقع بیشتر ساعات روز را می خوابند. ولی در عوض جثه بزرگ هایی که شکار می شوند مثل گاو بسیار کم می خوابند تا گوش بزنگ باشند.
دولفین ها مثال نقض چنین فرضیه ای هستند. نیم کره های مغز دولفین ها به نوبت به خواب می روند تا حداقل یک نیم کره همیشه در حال هوشیارتر نسبت به محیط به سر ببرد. علایم الکترو انسفالو گرام به دست آمده از هر دو نیم کره نشان می دهد که خواب با امواج آهسته در هر نیم کره مستقل از نیم کره دیگر رخ می دهد.
خواب به مثابه یک پاسخ ترمیمی
در خواب فرسودگی های بدن که در بیداری ایجاد شده اند ترمیم و بازسازی می شوند. ولی شواهدی که این فرضیه را تایید کنند قدرت چندانی نداشتند . در واقع به نظر می آید که خوابیدن برای حفظ شرایط مطلوب در بدن ضروری نباشد ولی با این همه ظاهرا برای حفظ کارکرد طبیعی مغز لازم است.
منبع : مبانی روانشناسی فیزیولوژیک/ نیل کارلسون / مهرداد پژهان