جبرگرایی

هدفمندی و جبر گرایی، لذت گرایی در دنیای واقعیت و خیال، فرایندهای ذهنی هیجانی و منطقی، و اجبار به تکرار، مبانی نظم بخشی تجربه های روانی اند.

علم، روشی است نظام مند درباره نگرش انسان به طبیعت که با روش های معین بدست می آید و هدف آن برقراری رابطه ثابت بین پدیده هاست.

مطالعات جدید روانشناسی رشد حاکی از آن است که نیکی در انسان ذاتی است. کودکان در سنی پایین‌تر از آن‌چه قبلا تصور می‌شد، قابلیت تشخیص خیر و شر را دارند.

نگرش درمانگر نسبت به تعارضات مراجع، یک موضع بی طرف و خنثی است. مراجع باید احساس کند که قضاوت نمی شود بلکه فهمیده می شود.

فرمول‌بندی‌های روان پویشی، مفروضه های بنیادین راجع به رفتار انسان و آسیب شناسی روانی دارند. این مفروضه ها زبان روان درمانی را هدایت می کند.

راجرز معتقد بود كه انسان در اصل دارای جوهره و ماهیتی مثبت است و هیچ چیز منفی یا شومی در ذات او نیست.

اسکینر معتقد بود که روان شناسی باید به بررسی علمی پدیده های قابل مشاهده، یعنی رفتار، محدود شود.