طرد نوعی رفتار ثابت و قابل پیش بینی است که شخص در موقعیت هایی که به نحوی تهدید آمیز می باشد تا آنجا که می تواند با استواری آن را ادامه می دهد. «والد» ثابت یا «کودک» ثابت یا «بالغ» ثابت معمولا عارضه ابتدایی طرد دفاعی در موارد مختلف در برابر دو جنبه دیگر است.

اریک برن، خاطرنشان می کند که گاهی اوقات شخصی یک یا بیش از یکی از حالات نفسانی خود را مسدود می کند و از خود می راند، او این حالت را حذف یا طرد می نامد.

کنار گذاری یا طرد (Exclusion)، مشکل ساختاری کسانی است که محکم به یک حالت خود می چسبند و جلوی ۲ حالت دیگر آنرا سد می کنند . به عنوان مثال مردی که همواره کار می کرد و به همسرش پند می داد که باید از خانه و بچه ها مراقبت کند. چون والد جدی وی کودک و بالغ او را کنار زده بودند و به آنها اجازه ابراز نمی داد و نمی توانست از زندگی لذت ببرد و همین طور بالعکس مرد لوده و دلقکی که نمی توانست جدی باشد و همسر خودش را منزجر می کرد، که نشان دهنده سلطه کودک است؛ بنابراین با جلوگیری از ابراز حالت های بالغ یا والد از جنبه های جدی زندگی اجتناب می ورزد.

طرد، در واقع نوعی از رفتار محسوب می شود که جنبه دفاعی دارد و در موقعیت ها یا شرایط تهدید آمیز به کار گرفته می شود و فردی که این رفتار را اتخاذ می کند تمایل دارد که این رفتار را تا هر اندازه که ممکن است ادامه دهد.

طرد، یکی از سه حالت من یا همان (والد ، بالغ ، کودک) را هدف قرار می دهد و در واقع یکی یا دو حالت از حالات من برای دفاع در برابر موقعیت یا شرایط تهدید آمیز کنار گذاشته یا به اصطلاح طرد می شود. در کل می توان گفت که در مسأله طرد ، فرد یکی یا چند قسمت از ساختار شخصیتش رو کنار می گذارد.

انواع طرد

طرد والد : افرادی که والد را از خود می رانند بدون قواعد از پیش تعیین شده در مورد دنیا عمل می کنند. اغلب این افراد شارلاتان هستند و ممکن است از سیاستمداران طراز اول، مدیران اجرایی موفق و یا از سردمداران مافیا باشند.

طرد بالغ : اگر بالغ را حذف کنیم و از خود بیرون برانیم، دریچه توانمندی رشد خودمان را برای واقعیت سنجی می بندیم و به جای آن فقط گفتگوی درونی بین کودک و والد درون را می شنویم. افکار و رفتار فرد ممکن است حتی عجیب و غریب شود و احتمال دارد چنین فردی را روان پریش تشخیص دهند.

 طرد کودک : کسی که کودک درون را حذف کند و از خود بیرون راند، در را بر روی خاطرات کودکی خود می بندد. اگر از او بپرسیم ؛ ‌کودکی شما چگونه بود؟ او جواب خواهد داد ؛ من نمی دانم. شخصی که کودک حذف شده ای دارد اغلب سرد، منطقی و خشک بنظر می رسد. فردی که من کودکی ‌را از خود بیرون رانده و کنارزده است، از رشد کودکی شاد در شخصیت محروم مانده است. چنین فردی به کارهای جدی می اندیشد و زندگی این فرد توأم با اضطراب و افسردگی است. او در تبادل با افراد خانواده اش دچار ناسازگاری می گردد.

بنابراین ، در مسئله طرد چند حالت امکان پذیر است:

• ۱) اگر کودک طرد شود : فرد خشک، خسیس، متعصب، کلیشه ای و بدون انعطاف می شود و شوخ طبعی خود را هم از دست می دهد. می توانیم بگوییم که فردی با صفات مذکور، کودک خود را طرد کرده است.
• ۲) اگر بالغ طرد شود :  فرد گاهی غمگین و گاهی شاد می شود و قدرت واقعیت آزمایی منطقی خود را از دست می دهد.
• ۳) اگه والد طرد شود : مصداق این حالت شارلاتان ها هستند که در نهایت ذکاوت و مدیریت که از خصوصیات بالغ است ، سعی می کنن خواهش ها و تمایلات عیر منطقی و خطرناک کودک رو محقق کنند.

می توان طرد را به نشان دادن کارت قرمز و اخراج افراد در مسابقات ورزشی تشبیه کرد یعنی اخراج یکی یا دوتا از حالت من یا همان (والد ، بالغ ، کودک).

منبع: اریک برن، تحلیل رفتار متقابل، ترجمه اسماعیل فصیح

همه ما در مراحل و زمان هایی از زندگی، نیاز به گفت و گو و مشاوره داریم. جهت دریافت وقت مشاوره آنلاین یا حضوری با شماره ۰۹۳۵۵۷۵۸۳۵۸ تماس بگیرید.