رفتارگرایی

رفتارگرایی(Behaviorism)، مکتبی در روان‌شناسی است که اعتقاد دارد برای شناخت یک موجود زنده، نیازی به بررسی حالت‌های درونی او (مثل فکر کردن) نیست و تنها بررسی محرک‌های خارجی و رفتارهای بیرونی آن موجود کافی است.

اولین فرض رفتارگرایی، محیط‌گرایی است که می‌گوید: همه ارگانیزم‌ها از جمله انسان‌، توسط محیط شکل می‌گیرد. در نگاه طرفداران این مکتب، یادگیری چیزی محسوب می‌شود که در نهایت به تغییر رفتار منتهی شود.

رواج گسترده روانشناسی رفتارگرا را می‌توان حاصل تلاشها و فعالیت‌های نسلی از دانشمندان رفتارگرا مانند جان واتسون، پاولوف و اسکینر دانست. این محققان، ترجیح می‌دادند از شیوه‌های ذهنی و تحلیلی در شخصیت شناسی فاصله بگیرند و دقیقا راجع به رفتار، یعنی همان چیزی که مستقیما دیده می‌شود، صحبت کنند.

طرفداران مکتب رفتاری معتقد بودند که نهایتا همه چیز در قالب رفتار قابل مشاهده و سنجش است و رفتار را هم می‌توان با پاداش، تنبیه و شرطی سازی و مهندسی سایر عوامل محیطی، تغییر داد.