اید

برخلاف تصور فروید، نهاد الزاماً ناخودآگاه مطلق نیست؛ بلکه خود سرچشمه‌ی نوعی آگاهی عاطفی است. ایگو، که آن را آگاهی می‌نامیم، بر پایه‌ی فعالیت‌های اید شکل می‌گیرد.

لووالد یکی از مهم‌ترین چهره‌ها در روان‌کاوی آمریکایی و از پایه‌گذاران جریان انتقادی نسبت به ایگو سایکولوژی بود. وی معتقد بود که باید به روان‌شناسی نهاد…

مدل های فروید از ذهن، از یک نگاه ساده‌ به‌عنوان ظرفی برای خاطرات دردناک، به سمت نگاهی پیچیده‌ و پویاتر رفت که ذهن را صحنه‌ کشمکش میان غریزه، منطق و اخلاق…

ایگو غیر شخصی است؛ یعنی خود واقعی تان نیست. هسته ایگو از غرور و خودشیفتگی تشکیل شده است و ذاتا خودمحور است.

مقاومت نیرویی است در درون بیمار که بر ضد فرایند درمانی و حل تعارض روان آزرده وار و حتی به قیمت تداوم علائم روان آزرده وار، برای حفظ سرکوبی عمل می‌کند.

اتو کرنبرگ ایده های نظریه روانکاوی را با نظریات کلاین و دیگر رویکردهای روابط موضوعی تلفیق کرد. وی باور داشت که موضوع، مقدم بر سائق است.

سایه آن بخشی از ماست که کمابیش آگاهانه زیر فرش پنهانش می‌کنیم و بیشتر قسمت های آن برای بخش خودآگاه ذهن ما ناشناخته است.

نهاد نیروی پیشران شخصیت انسان است. نهاد نه تنها برآورده شدن نیازهای ما برای بقا را طلب میکند، بلکه تمام انرژی لازم برای عملکرد شخصیت را تامین می کند.

عقده‌ ادیپ میل جنسی کودک ۳ تا ۶ ساله به والد غیر همجنس در برابر ممانعت و خطر مجازات والد همجنس است.

لیبیدو یا زیست مایه از نظر فروید عاملی غریزی است و پر از انرژی در درون نهاد، که تمایل به بقا و فاعلیت دارد. این نیرو را شهوت نیز می‌نامند.