هویت ایگو

مرزهای ایگو، مفهومی است که افراد قادرند به کمک آن، بین خود و دیگران تمایز قائل شوند. مرز بین هشیار و ناهشیار، مرز درونی است و مرز بین ایگو و واقعیت خارجی، مرز بیرونی است.

هارتمن بیش از آن که به تشریح و درمان انحرافات رفتاری در افراد آشفته و مضطرب بپردازند، بیشترین اهمیت را به درک کردن و رشد طبیعی انسان می دهند.

در مدل کرنبرگ، انسان ماهیتی جنسی یا پرخاشگر ندارد، بلکه ذاتا پاسخ دهنده و ارتباط جوست.

به نظر برزونسکی سه جهت گیری پردازش شناختی – اجتماعی یا سبک هویت وجود دارد. 1- سبک هویت اطلاعاتی 2- سبک هویت هنجاری 3- سبک هویت سردرگم.

هویت عبارت است از مشخص کردن اینکه چه کسی هستید، برای چه چیزی ارزش قائلید و چه مسیری را می‌خواهید در زندگی دنبال کنید.

طبق دیدگاه کرنبرگ، اولین ویژگی شخصیت بهنجار، با مفهوم انسجام خود و یکپارچگی چهره های مهم زندگی، مشخص می‌گردد. این ویژگی‌ها را هویت ایگو می نامند.

هویت یا کیستی به مجموعه نگرش‌ها، ویژگی‌ها و روحیات فردی گفته می شود، به عبارتی آنچه فرد را از دیگران متمایز می‌کند، هویت نامیده می شود.

همانندسازی، یکی از انواع مکانیزم های دفاعی است که به طور ناخودآگاه از ساختار روانی انسان در برابر تنش‌های درونی و بیرونی محافظت می‌کند.