ایگو

برخلاف تصور فروید، نهاد الزاماً ناخودآگاه مطلق نیست؛ بلکه خود سرچشمه‌ی نوعی آگاهی عاطفی است. ایگو، که آن را آگاهی می‌نامیم، بر پایه‌ی فعالیت‌های اید شکل می‌گیرد.

تعارضات، موتور حرکت رشد کودک‌اند. بعضی از آنها حل می‌شوند و باعث بلوغ روانی می‌گردند، بعضی دیگر حل‌ناپذیرند و به‌عنوان تنش‌های پایدار در شخصیت باقی می‌مانند.

مفهوم خطوط تحول نشان می‌دهد رشد کودک یک فرآیند چندبعدی است و مشکلات روانی اغلب ناشی از توقف یا واپس‌روی در یکی از این خطوط هستند.

آنا فروید رشد را داستانی از حل تعارض‌ها می‌دید: کودک می‌خواهد، اما نمی‌تواند؛ می‌ترسد، اما باید تلاش کند. چگونگی کنار آمدن او با این تناقض‌هاست که شخصیت او را…

برخلاف نوروز بالینی، فرد دچار نوروز شخصیتی علائم را به‌صورت همساز با من (ego syntonic) تجربه می‌کند.

در مدل ساختاری آسیب‌شناسی، اختلالات روانی، پیامد شکست ایگو در مدیریت تعارضات میان نهاد، ایگو و سوپرایگو می باشد. علائم و بازداری‌ها، به‌عنوان تلاش‌های سازشی…

لووالد یکی از مهم‌ترین چهره‌ها در روان‌کاوی آمریکایی و از پایه‌گذاران جریان انتقادی نسبت به ایگو سایکولوژی بود. وی معتقد بود که باید به روان‌شناسی نهاد…

وینیکات، خود واقعی را نتیجه‌ یک فرایند مستمر می دانست که ریشه در نخستین رابطه‌ی مادر–نوزاد دارد، در خانواده گسترش می‌یابد و در روان‌درمانی باز آفرینی می‌شود.

هارتمن، معتقد به وجود یک ایگوی خودمختار و مستقل است؛ یعنی این‌که لیبیدو در ایگو سرمایه‌گذاری نمی‌کند، بلکه انرژی ایگو، خنثی است.

مدل های فروید از ذهن، از یک نگاه ساده‌ به‌عنوان ظرفی برای خاطرات دردناک، به سمت نگاهی پیچیده‌ و پویاتر رفت که ذهن را صحنه‌ کشمکش میان غریزه، منطق و اخلاق…

نظریه های روان تحلیلی، شاخه‌های مختلفی از دیدگاه روان‌کاوی هستند که بر اساس تجربه بالینی و پژوهش‌های نظری، توسط پیروان فروید گسترش یافته‌اند.

مرزهای ایگو، مفهومی است که افراد قادرند به کمک آن، بین خود و دیگران تمایز قائل شوند. مرز بین هشیار و ناهشیار، مرز درونی است و مرز بین ایگو و واقعیت خارجی، مرز…

نزد کلاین، آشفتگی و اختلال از درون یعنی از غرایز کودک سرچشمه می گیرد و منشا بدی و ترس درون کودک است.