واقعیت

مرزهای ایگو، مفهومی است که افراد قادرند به کمک آن، بین خود و دیگران تمایز قائل شوند. مرز بین هشیار و ناهشیار، مرز درونی است و مرز بین ایگو و واقعیت خارجی، مرز بیرونی است.

هدفمندی و جبر گرایی، لذت گرایی در دنیای واقعیت و خیال، فرایندهای ذهنی هیجانی و منطقی، و اجبار به تکرار، مبانی نظم بخشی تجربه های روانی اند.

روان ما از هر رویدادی که ممکن است عدم لذت را برانگیزد، دوری می کند. دو اصل حاکم بر حیات ذهنی ما، یکی اصل واقعیت و دیگری اصل لذت است.

اگر در خودتان و طرف مقابلتان صفاتی از این 2 تیپ شخصیتی می بینید، ازدواج پر رنج و دشوار و غیر قابل تحملی را پیش روی خواهید داشت.

واقعیت درمانی هویت را جزء لازم و اساسی تمام انسان ها در همه فرهنگ ها می داند، که از لحظه تولد تا مرگ ادامه می یابد.

واقعیت ‌درمانی، از فرد می‌ خواهد درباره اینکه رفتارش مسئولانه است یا خیر، قضاوت ارزشی نماید. چنانچه رفتارش مسئولانه نباشد، برای تغییر آن برنامه‌ ریزی کند.

اساس واقعیت درمانی این است که ما در قبال آنچه که انجام می دهیم، مسئولیم. تنها چیزی که می توانیم کنترل کنیم، زندگی جاری خودمان است.

واقعیت درمانی تلاشی است بر اینکه افراد بر دنیای درون خویش کنترل بیشتری داشته باشند و مسئولیت رفتار خود را برعهده بگیرند. واقعیت درمانی بر پایه انتخاب استوار…

هیچکس نمی تواند به عشق و اخلاق و آزادی واقعی برسد، مگر اینکه صادقانه و واقع گرایانه با نفرت ها و آزردگی های خاطر خود آشنا باشد.

افرادي که در این دوران، نقشی براي خودشان می یابند و مسئولیتی را به عهده می گیرند یا افرادي که اندوه و اضطراب خود را به خلق چیزي جدید مبدل می سازند، تعادلی…

سلسله مراتب لذت ها مطابق الگوی چهار لذت تایگر : 1-لذت جسمانی 2-لذت روانی 3- لذت اجتماعی 4- لذت ایده آل

درد فقدان و بیماری و مرگ در زندگی گریز‌ ناپذیر است، اما رنج و زجر ناشی از دفاع‌ها انتخابی است، اگر آنها را بشناسید و علیه‌شان بشورید.

میل جنسی و فانتاسم‌های جنسی در ارتباط تنگاتنگ می‌باشند. هر قدر نیاز جنسی قوی‌تر باشد، فانتاسم‌ها و استفاده آنها در روابط جنسی بیشتر خواهد بود.