تحقیقات جدید که بدنبال رابطه بین تصمیم گیری انسان و ریاضیات است به یک یافته شگفت انگیز تبدیل شده است. غیر منطقی ترین انتخاب های ما ممکن است توسط نظریه مکانیک کوانتوم توضیح داده شود. دفعه بعد اگر کسی شما را متهم به تصمیم گیری غیر منطقی کرد فقط توضیح دهید که شما در حال اطاعت از قوانین فیزیک کوانتوم هستید.
جهش از ذرات زیر اتمی به تصمیم های اتخاذ شده توسط اگاهی انسان یک جهش بزرگ است. با این حال شواهدی وجود دارد که عدم قطعیت در فیزیک کوانتوم بطور طبیعی در ذهن ما هم وجود دارد. یک روند جدید در علوم روانشناسی در حال شکل گیری است که نه تنها از فیزیک کوانتوم برای کمک به توضیح تفکر متناقض انسان استفاده می کند، همچنین می تواند به محققان در حل تناقضات خاصی در میان نتایج حاصل شده قبلی کمک کند.
کسی که تلاش می کند فرآیند تصمیم گیری را بصورت ریاضی وار مدل سازی کند ، معادلات و قواعدی که بیشتر با رفتار انسان تطابق دارد ممکن است آنهایی باشد که ریشه در کوانتوم دارد.
هرگاه چیزی می آید که سازگار با نظریه های کلاسیک نیست، ما اغلب به آن برچسب غیرمنطقی می زنیم. اما از منظر شناخت کوانتومی ، برخی از یافته ها دیگر غیرمنطقی نیستند. کارهای محققان نشان می دهد که تفکر در یک شیوه کوانتوم مانند (اساسا نه روش معمولی نظریه احتمال در نظریه های کلاسیک)، انسان ها را قادر می سازد که در مواجه شدن با شک و تردید تصمیم های مهمی بگیرند.
زمانی که محققان تلاش می کنند رفتار انسان را با استفاده از مدل های ریاضی کلاسیک از عقلانیت (Rationality) مطالعه کنند برخی از رفتار های انسان محاسبه نمی شود. از دیدگاه کلاسیک این رفتارها غیر منطقی به نظر می رسند.
برای نمونه ، به مدت طولانی برای دانشمندان شناخته شده است که نظم و ترتیب در سوالی که در نظرسنجی پرسیده می شود می تواند پاسخ مردم را تغییر دهد. طراحان نظرسنجی مجبور می شدند برای تغییر نکردن نتایح نظرسنجی ترتیب ها را بین پاسخ دهندگان تغییر دهند. اما محققان نشان دادند که اثراتی که باعث این تغییرات می شود را می توان دقیقا توسط جنبه های کوانتوم مانند، رفتار مردم پیش بینی کرد.
فیزیک کوانتوم با ابهام به دنیای کوانتوم می پردازد. شناخت کوانتومی چیزیست که در ابهام روانی اتفاق می افتد. گاهی اوقات ما حس می کنیم که درباره چیزی مطمئن نیستیم، یا ما احساس مبهمی درباره گزینه های انتخابی داریم و یا ما باید بر اساس اطلاعات محدودی تصمیم گیری کنیم.
مغز ما نمی تواند همه چیز را ذخیره کند. ما همیشه نگرش روشن نسبت به چیزها نداریم. اما زمانی که شما یک سوال از من می پرسید ، مانند ” برای شام چه می خواهی؟” من باید درباره آن فکر کنم و یک پاسخ شفاف به آن بدهم. آن شناخت کوانتومی است.
همانطور که ما عمیقا درباره گزینه هایمان می اندیشیم ، ما آن ها را در ذهنمان تجسم می کنیم. در یک زمان ، تمام گزینه ها با درجات پتانسیل مختلف بطور همزمان وجود دارند که ما آن ها را انتخاب کنیم، آن برهم‌نهی است. پس زمانی که ما به یکی از گزینه های مورد نظر تمرکز می کنیم ، گزینه های دیگر متوقف یا ناپدید می شوند.
با رویکرد کوانتومی بسیاری از جنبه های مختلف و پیچیده را می توان با مجموعه محدودی از قواعد توضیح داد.
منبع: www.sciencealert.com