زیگموند فروید یکی از نوابغ دنیای مدرن است. او متوجه شد که حتی نوزادان دارای احساسات شهوانی(erotic feelings)  هستند و تمام اجزای بدن می‌توانند اروتیک باشند. فروید می‌دانست که عشق، رابطه‌ی جنسی، فانتزی‌ها و حتی دوگانگی(ambivalence) به شکل آگاهانه و  ناخودآگاه در ذهن ما وجود دارند.

بزرگترین کشف فروید این بود که آدم ها عقلانی نیستند. از دید وی، انسان بزرگسال همان کودک ۳ ساله ایست که می تواند رفتار خود را مهار کند.

زیگموند فروید در مورد برخی چیزها به خطا رفت. او جنسیت زنانه را به خوبی درک نمی‌کرد. اشتباه بزرگی مرتکب شد وقتی ادعا کرد که ارگاسم مربوط به کلیتوریس بی‌اهمیت است، مگر به عنوان پیش‌درآمدی بر ارگاسم واژنی باشد. در مورد عقده ادیپ و رانه مرگ نیز انتقادهای زیادی به وی شده است.

۷ مورد از مهم‌ترین اکتشافات فروید در مورد عشق و رابطه‌ی جنسی:

۱) جنسیت(Sexuality)، نقطه‌ ضعف و قوت همه افراد است.

رابطه‌ی جنسی یک انگیزه و محرک اصلی همگی ماست. حتی محتاط‌ترین و مذهبی ترین افراد، با امیال و بیان رانه های جنسی خود در کشاکش هستند. برای مثال کافیست به رسوایی‌های فراوان که کلیساهای بنیادگرا را به لرزه درآورده‌اند، بنگریم. فروید این کشاکش را در مردان و زنان عصر ویکتوریایی مشاهده کرد. اما جنسیت(تمایلات جنسی) ما را به شیوه‌های سالم و ذاتی نیز تعریف می‌کند.

۲) هر بخش از بدن، شهوانی(erotic) است.

فروید می‌دانست که انسان‌ها از ابتدا موجوداتی جنسی هستند. او از شیر خوردن نوزاد از پستان مادر الهام گرفت تا تمایلات جنسی بزرگسالان را به تصویر بکشد. وی گفت: «هر کس که لم دادن نوزاد در هنگام سیر شدن از پستان و خوابیدن با گونه‌های سرخ و لبخندی سعادت‌بار را دیده باشد، نمی‌تواند از این اندیشه بگریزد که این تصویر به عنوان نمونه‌ای اولیه از بیان ارضای جنسی در باقی عمر ماندگار می‌ماند».

او همچنین می‌دانست که برانگیختگی جنسی به آلت تناسلی محدود نمی‌شود، چرا که لذت از طریق دلبستگی شهوانی (erotic attachment) به هر قسمت از بدن کسب می‌شود.

۳) همجنس‌گرایی یک بیماری روانی نیست.

فروید اشاره کرد که افراد همجنس‌گرا اغلب با فرهنگ اخلاقی و رشد فکری بالایی از سایرین متمایز می‌شوند. در سال ۱۹۳۰، او بیانیه‌ای عمومی را امضا کرد تا قانونی را لغو کند که همجنس‌گرایی را جرم می‌شناخت.

فروید در نامه‌ی مشهور خود (در ۱۹۳۵) به یک مادر که مایل به درمان همجنس‌گرایی پسرش بود، نوشت: «همجنس‌گرایی هیچ مزیتی ندارد، اما چیزی نیست که از آن خجالت بکشید. نه رذالت است نه انحطاط، آن را نمی‌توان به عنوان یک بیماری طبقه‌بندی کرد».

۴) تمام روابط عاشقانه حاوی احساسات دوگانه هستند.

دوگانگی(ambivalence) در تمام روابط نزدیک و صمیمی وجود دارد. در حالی که ممکن است آگاهانه عشق حقیقی و واقعی را نسبت به همسر، شریک یا فرزند خود احساس کنیم، هیچ‌چیز هرگز آن‌طور که به نظر می‌رسد نیست. در جهان ناخودآگاه(unconscious)، در زیر حتی عاشقانه‌ترین و مشفقانه‌ترین رابطه‌ها، احساسات و‌ فانتزی‌ها و ایده‌هایی وجود دارند که منفی، نفرت‌انگیز و مخرب هستند.

فروید تشخیص داد که آمیزش عشق و نفرت در روابط عاطفی، بخشی از ماهیت روابط انسانی است.

۵) ما از روابط اولیه‌ی خود با والدینمان، یاد می‌گیریم که عشق بورزیم.

روابط اولیه‌ی ما با والدین و سرپرستان، به ما کمک می‌کند تا یک نقشه‌ی عشق(love map) را شکل دهیم که در سراسر عمر ما باقی می‌ماند. این موضوع گاهی‌ اوقات، انتقال(transference) نامیده می‌شود.

فروید ذکر می کند که وقتی هدف عشق(love object) را پیدا می‌کنیم، در واقع آن را باز می‌یابیم(re-finding). به همین دلیل است که افراد شرکایی را انتخاب می‌کنند که آن‌ها را به یاد مادر و پدر خودشان می‌اندازند. ما همگی شاهد این موضوع هستیم.

۶) دوستانمان به بخشی از خودمان تبدیل می‌شود.

ما جنبه‌هایی از کسانی را که دوست داریم در خودمان ادغام می‌کنیم. خصوصیات، باورها، احساسات، و نگرش‌ آنها به بخشی از روان ما تبدیل می‌شوند. فروید این فرایند را درونی‌سازی(internalization) می‌نامید.

عباراتی مانند «همسرم نیمه‌ی بهتر من است» یا «من دنبال نیمه‌ی گمشده‌ی خودم می‌گردم»، حاوی برداشت فروید از عمق ارتباط میان افرادی است که یک‌دیگر را دوست دارند.

۷) تخیلات جنسی(Fantasy)، عامل مهمی در انگیختگی جنسی است.

ما در فانتزی‌های جنسی، انواع و اقسام سناریوهای عجیب و منحرف(perverse) را احضار می‌کنیم که به انگیختگی جنسی می‎ افزایند و باعث لذت جنسی می‌شوند. این امر کاملاً عادی است و به این معنا نیست که واقعاً می‌خواهیم در چنین سناریوهایی شرکت کنیم.

منبع : www.psychologytoday.com

همه ما در مراحل و زمان هایی از زندگی، نیاز به گفت و گو و مشاوره داریم. جهت دریافت وقت مشاوره آنلاین یا حضوری با شماره ۰۹۳۵۵۷۵۸۳۵۸ تماس بگیرید.