انسان گرایی

مزلو، ۵ نیاز فطری را معرفی کرد که رفتار انسان را برانگیخته و هدایت می کنند. این نیازها عبارتند از: نیازهای فیزولوژیکی، نیاز به امنیت، نیازهای تعلق پذیری و محبت، نیاز به احترام، و نیاز به خود شکوفایی.

اتو رانک بر این باور بود که هیجان، هم برای درمانگر و هم مراجع، عنصری کلیدی در درمان است. او معتقد بود که سرکوب هیجانات، خیلی مخرب‌تر از ابراز هیجانات است.

انسان در این دنیا احساس تنهایی و انزوا می کند، زیرا از طبیعت جدا شده است، این انزوا در هیچ گونه موجود زنده یا حیوانی دیده نمی شود.

مدل درمانی ستیر به افراد کمک می کند تا عواطف خود را نشان دهند و قوانین نانوشته منع کننده ارتباط مناسب را تغییر دهند.

نظریه شخصیت راجرز در حوزه تفكرات پدیدارشناسی قرار دارد كه در آن به ادراك و اصول روان‌شناسی گشتالت تاكید می‌شود.

برخلاف درمان‌های قدیمی‌تر مانند روانکاوی و CBT که تمرکزشان تنها بر درمان اختلال است، موج چهارم روان درمانی علاوه بر درمان اختلال، هدفش افزایش احساس بهزیستی است.

رویکردهای عمده در مطالعات روانشناختی عبارت است از : رویکردهای زیست‌شناختی، رفتاری، شناختی، روانکاوی و انسان گرایی.

اگر معنا عبارت از چیزی است که مطلوب و دلخواه ماست، پس بی معنایی شکاف و خلائی در زندگی ما است.

جريان روانشناسي مدرن در يكصد سال اخير شامل چهار موج بوده است. 1- روانکاوی 2- رفتارگرایی 3- انسان گرایی 4- روانشناسی فرافردی

ادراك ما از يك پديده حاصل تجارب گذشته ما و ذهنيت ماست، اين ويژگي يعني درك شخصي فرد از اشياء و پديده ها و افراد، مركز اصلي رويكردهاي پديدار شناسي است.

برای من هیچ چیز با ارزش‌ تر از تجربه نیست. محک و معیار درستی هر چیز برای من، تجربه شخصی خود من است.(کارل راجرز)

نیازهای واقعی انسان ریشه در طبیعت دارند. غالبا انسان نسبت به نیازهای غیرحقیقی خویش اگاهی دارد ولی نسبت به نیازهای حقیقی خود ناگاه است.