تروما

مدل توپولوژیک (Topographical Model) فروید یکی از اولین نظریه‌های او درباره ساختار ذهن انسان است که حدود سال 1900 مطرح شد. این مدل، ذهن را به سه بخش تقسیم می‌کند.

"اعتماد کور" کتابی است که به عمق روانشناسی گروه‌های بزرگ می‌رود و نشان می‌دهد که چگونه تجربیات تاریخی، تروماها و پویایی‌های رهبری می‌توانند بر رفتار ملت‌ها و…

نظریه پُلی واگال (PVT) مجموعه‌ای از نظریه های پیشنهادی در مورد ساختارهای تکاملی، عصب‌شناختی و روان‌شناختی است که به نقش عصب واگ در تنظیم هیجان، ارتباط اجتماعی و…

مغز شبکه پهناوری از بخش های در هم تنیده است که برای کمک به بقا و رشد ما سازمان دهی شده است.

ترومای دلبستگی حل نشده دوران کودکی، اغلب در روابط بزرگسالی ما به صورت پیوند آسیب‌زا و اجبار به تکرار ناخودآگاه زخم‌های حل‌نشده‌مان ظاهر می‌شود.

نوشتار درمانی شامل رفع تنش و هیجان، ایجاد خویشتن داری و درک وضعیت خود پس از انتقال کلمات بر روی کاغذ است.

رویدادهای تروماتیک، مثل سونامی، زلزله، جنگ یا کیف قاپی یا تجاوز جنسی، می توانند به PTSD منجر شوند.

هویت فرد در نتیجه‌ ترومای رشدی آسیب می‌بیند، زیرا در این حالت آنچه در اولویت قرار می‌گیرد، تلاش برای بقاست.

عارضه‌های روانی اعم از اضطراب و افسردگی و دیگر ناخوشی‌های عصبی زمانه ما پدیده‌ هایی صرفا زیستی و روان شناختی نیستند بلکه پدیده‌ هایی سیاسی هم هستند.

فروید در سال 1926 در مقاله ای با عنوان بازداری و اضطراب، بیان می کند که اضطراب نشانه خطر برای ایگو و هشداری برای وقوع تروماست.

نشانه مهم تروما دیدگی، ترس است. افراد آسیب‌دیده بیش از هر چیز دیگری وحشت‌ زده‌اند. غلبه بر تروما، سال‌ها طول می‌کشد.

هسته مرکزی مشکل در BPD، تعارض بین نیاز به ارتباطات نزدیک (که با ترس از رهاشدگی همراه می شود) از یکسو، و کناره گیری از صمیمیت، از سوی دیگر است.

اختلال استرس پس از سانحه به وضعیتی گفته می‌شود که در فرد پس از تجربه یک رویداد وحشتناک ایجاد می‌شود. تصادف، جنگ، آتش سوزی، فقدانی جمعی، سواستفاده جنسی، حمله و…