فروم

بشر دارای خود آگاهی است؛ او از خود و از همنوعانش، از گذشته و امکانات آینده اش آگاه است. آگاهی از خود به عنوان ماهیتی مستقل، آگاهی از کوتاهی عمر خود و از این حقیقت که بدون اراده خود به دنیا آمده و بر خلاف اراده خود نیز باید بمیرد. آگاهی به این که قبل از عزیزانش خواهد مرد، یا آنان پیش از او خواهند مرد، آگاهی از تنهایی و جدایی. تمام اینها هستی پیوند…

اگر انسان فقط یكی را دوست بدارد و نسبت به دیگران بی اعتنا باشد، پیوند او عشق نیست، بلكه یك نوع وابستگی خودخواهانه است.

روانکاوان غیر حرفه ای و حتی برخی از روانکاوان مجرب، روانکاوی را روشی برای مداوای نوروزها/Neurosis می دانند. در این روش، مداوای بیمار توسط برملا ساختن یادهای…

از دید اریک فروم، جدایی انسان از دنیای طبیعی، احساس تنهایی و در نتیجه اضطراب بنیادی را به ارمغان می‌آ‌ورد.

در حین نثار کردن است که آدمی، قدرت خود، ثروت خود و توانائی خود را تجربه می کنم. تجربه نیروی حیاتی و قدرت درونی، که بدین وسیله به حد اعلای خود می رسد، مرا غرق در…

نثـﺎر ﻛﺮدن یکی از عوامل شکل گیری شخصیت از نظر فروم است . دﻟﺴﻮزي و ﺗﻮﺟﻪ ﺿﻤﻨﺎ ﺟﻨﺒﻪ دﻳﮕﺮي از ﻋﺸـﻖ را در ﺑﺮدارﻧـﺪ؛ و آن اﺣﺴـﺎس ﻣﺴـﺌﻮﻟﻴﺖ اﺳﺖ. اﻣﺮوز اﺣﺴﺎس ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﺑﺎ…

اریک فروم سادیم و مازوخیسم را از یک ریشه می داند و معتقد است که منشا هر دوی اینها احساس تنهایی و ناتوانی است.

نیازهای واقعی انسان ریشه در طبیعت دارند. غالبا انسان نسبت به نیازهای غیرحقیقی خویش اگاهی دارد ولی نسبت به نیازهای حقیقی خود ناگاه است.

عشق نیرویی است که تولید عشق می کند، ناتوانی عبارت است از عجز از تولید عشق.

تاریخ انسان با نافرمانی آغاز گشت و غیر محتمل نمی نماید که این تاریخ با فرمانبری به انتهای خود برسد.