پسر و دختر با ۴ شرط وارد زندگی مشترک می شوند:
- من وقتی با زنی وارد قرار داد می شوم، این قرارداد به معنای فسخ قرار داد یکی از ما که با همسر قبلی داشته است، نباشد. یعنی این جور نباشد که وقتی وارد این زندگی می شوم به این معنا باشد که قرار دادم را با زن قبلی فسخ کرده باشم. یعنی رابطه مان جوری نباشد که هر طرف از این رابطه دارد یک قرارداد دیگری را که در جای دیگه دارد، با این قرارداد لگدمال می کند.
- من برای ایجاد یا حفظ این ارتباط فریب کاری نکنم. نه فریب کاری فقط از طریق گفتن ها، اکثرا فریب کاری های ما از طریق کردار است؛ یعنی من می دانم این دختر یک مرد دانشمند دوست دارد، آن وقت من که هیچ دانشی بلد نیستم هی می گویم هرمنوتیست های جدید این را می گویند، از این حرفا بزنم تا فکر کند من دانشمندم. یا مثلا او شوهری گشاده دست می خواهد حالا من که تو تمام زندگی ام تمام انعام هایم روی هم ۵۰ هزار تومان هم نشده، ۵۰ هزار تومان به این گارسون می دهم تا بگویم آدم سخی ای هستم.
- این ارتباط به حال یا آینده هیچ کدام از طرفین زیان نرساند.
- طرف مقابل را شخص تلقی کنید نه شی، کس تلقی کنید نه چیز. یعنی انسانش بدانید و انسان دانستن او به این معناست که در مقام نظر، عقلانیت او را و در مقام عمل، آزادی او را محترم بشماریم.
مطلوب دوام ازدواج
مطلوب این است که زوجین قرار دادهای دو ساله ببندند و تمدید کنند. من و تو که با ۱۰ میلیون می آییم با هم در یک تجارت سرمایه گذاری می کنیم. می گویی مصطفی یک قرار داد دو ساله می بندیم با هم اگر در این ۲ سال شریک امین و وفادار و فعالی بودی ۲ سال دیگر شراکتمان را ادامه می دهیم. با این که تمام خسارت را به تو بزنم تنها ۱۰ میلیون به تو خسارت زده ام. حالا اگر بعد از دو سال امین و وفادار بودیم، دو سال دیگر تمدید می کنیم……
ظاهر و باطن ازدواج ها
ازدواج های ما ظاهرش این است که با چهار کلمه لاتین در آیین کاتولیک یا عربی تلفظ کرده ایم و ظاهرش این است که با لباس سفید می رویم و با کفن بیرون می آییم، اما باطنش ممکن است خیانت باشد. من به نظرم این خلاف انسانیت است و نه فقط خلاف فضیلت اخلاقی، بلکه مخالف سلامت روانی است.
وقتی زنی شاکی از مردش باشد، یا مرد از زنش شاکی باشد، رنج می برد؛ در حقیقت این فرد دیگر خودش نیست، دیگر در زندگی این فرد، علاوه بر مشکلات اخلاقی ای که پیش می آید در زندگی اش دیگر خوشی نیست. حال اگر بخواهید این ۴ شرط را در نظر بگیرید می فهمید که ۹۰ درصد این ازدواج های شرعی و عرفی و… اینها در حقیقت ازدواج نیستند اینها سایش و فرسایش روحی زن و شوهرند با یکدیگر و دارند همدیگر را از بین می برند.
عقد نکاح در ایجاد صرف عمل حقوقی است و انحلال نکاح از اثار قرار داد است و واقعه حقوقی است