خود افشاسازی

خود – افشاسازی می تواند به اندازه پرش از ارتفاع بدون چتر، ترسناک باشد . شما در خود – افشاسازی مردد هستید زیرا پیش بینی می کنید، طرد شوید یا شما را تایید نکنند. ولی بدون خود- افشاسازی موارد زیادی را از دست می دهید. خود- افشاسازی ، روابط را هیجان انگیز می کند و باعث صمیمیت می شود. خود- افشاسازی باعث شفافیت و جان بخشیدن به روابط می شود. بدون خود- افشاسازی در تجربه شخصی خود تنها می مانید.

مسئله این نیست که آیا خود- افشاسازی کنیم یا نه، بلکه این است که چگونه به صورت مناسب و موثر خود- افشاسازی انجام دهیم. برای درک بهتر خودی که فاش می شود از پنجره جوهری استفاده می کنیم. تصور کنید کل وجود شما بصورت دایره ای است که به چهار قسمت تقسیم شده است و شامل قسمت های زیر می باشد:

1. خود آشکار : شناخته شده برای خود و دیگران ( تمام فعالیت ها و حرف های آگاهانه شما را در بر دارد)
2. خود پنهان : شناخته شده برای خود و پنهان از دیگران ( شامل همه موارد سری شماست)
3. خود کور : قابل شناسایی توط دیگران و شناخته شده برای دیگران (مواردی که خودتان از آن ها آگاهی ندارید. عادات، سبک های اخلاقی، مکانیزم دفاعی )
4. خود ناشناخته : ناشناخته برای خود و ناشناخته برای دیگران (ناهشیار)

دانش شما در مورد خودتان و فرد مقابل، اساس یک رابطه صمیمانه است. اگر هر دو بخواهید خود واقعی تان را افشا کنید، رابطه شما عمیق تر خواهد شد. اگر هر دوی شما قسمت اعظمی را در مورد خودتان پوشیده نگه دارید، رابطه برای هر دو سطحی خواهد بود.

خود افشاسازی باعث خود- افشاسازی دیگران می شود. فرد مقابل را ترغیب می کند اطلاعات بیشتری را با شما در میان بگذارد و احساس ها ، باور های عمیق و نیاز های خود را با شما در میان بگذارد. از دیگر مزیت های خود- افشاسازی تخفیف گناه است. گناه، هیجان دو رگه ای از خشم نسبت به خود و ترس از مجازات به خاطر کارهایی که انجام داده اید ، کارهایی که نتوانسته اید انجام دهید یا افکار تشکیل می شود. افشاسازی خود به عنوان اولین اقدام کمکی در مورد احساس گناه ، به چند شکل به صورت رسمی انجام می شود: اقرار کاتولیک ها، اعلام الکلی بودن خود در میان گروه AA .

یکی دیگر از مزایای خود- افشاسازی انرژی بیشتر است. مخفی نگه داشتن اطلاعات مهم در مورد خودتان انرژی صرف می کند. شما را ساکت و منزوی می کند.

سطح مطلوب خود افشاسازی

برخی افراد زیاد برونگرا هستند و نسبت به دیگران در مورد خودشان اطلاعات بیشتری ارائه می دهند، قسمت خود آشکار گسترده تری دارند.

خود- افشاسازی سالم به رعایت تعادل ربط دارد. یادگیری این که کی، چه چیزی را به چه کسی بگوییم اهمیت زیادی دارد. بطور کلی هر چه اطلاعات بیشتری را به قسمت خود آشکار منتقل کنید ، روابط متقابل بهتری خواهید داشت. هر چقدر خودتان را مخفی کنید یا نسبت به مواردی از خود کور بمانید ، تعاملات شما ناکار آمدتر خواهد بود. به زیاده روی ها در هر دو جهت آگاه باشید. در صورتی که قسمت خود آشکار شما بیش از حد بزرگ باشد ، پر حرف و بیش از حد وراج می شوید. اگر قسمت خود کور شما بزرگ باشد نسبت به اینکه در دنیای بیرونی چگونه دیده می شوید ، ناخود آگاه خواهید بود. در حالیکه خودتان نمیدانید ، به عنوان یک قلدر ، یک خسیس و مواردی از این قبیل معروف می شوید. اگر قسمت کورتان بیش از حد کوچک باشد بیش از حد بر خود آگاهی خود توجه خواهید نمود . اگر خود پنهان شما بیش از حد بزرگ باشد ، دوری گزین و خارج از دسترس دیگران خواهید بود و اگر کوچک باشد، غیر قابل اعتماد خواهید بود یعنی هیچ رازی را پیش خود نگه نمیدارید.

تمرین خود- افشاسازی

1. اطلاعات : در این مرحله فقط با واقعیت ها سر و کار دارید. یکی از آشناهای خود را انتخاب کنید و در مورد شغل ، تعطیلات اخیر به او اطلاعات بدهید.
2. افکار، احساس ها و نیازها با توجه به زمان گذشته یا آینده : واقعیت ها صرفا بخشی از داستان هستند. گام بعدی وارد کردن افکار، احساس ها و نیازهاست. در مورد موارد که در گذشته روی داده اند یا به آینده ربط دارند صحبت کنید.
3. تعاملات اینجا و اکنون : این نوع تعامل مشکل ترین نوع خود- افشاسازی است. زیرا این خطر را به جان می پذیرید که افکار ، احساس و نیازی را که در همان لحظه دارید ، با فرد دیگری در میان بگذارید.

منبع: مک کی ، متیو. دیویس ، مارتا و فنینگ، پاتریک. پیام ها (مهارت های ارتباطی). ترجمه : محمد علی رحیمی. تهران: ارجمند ۱۳۹۲

* درود بر شما که با حمایت خود و دعوت دیگران به مطالعه این مطلب و دیگر مطالبم، به من انگیزه می دهید. لطفا در کامنت ها و مباحثات شرکت کنید و پرسشگر باشید. جهت مشاوره تلفنی یا حضوری با شماره ۰۹۳۵۵۷۵۸۳۵۸ در تلگرام یا ایمو هماهنگ نمایید. همچنین می توانید با شماره ۰۹۱۲۰۷۲۸۷۱۲ تماس بگیرید. *