رابطه پارکینسون و افسردگی

بیماری پارکینسون (Parkinson disease) یک اختلال عصبی پیش رونده است. اولین علائم  این بیماری مشکلات حرکتی است. حرکات روان و هماهنگ عضلات بدن توسط دوپامین که ماده ای در مغز است امکان پذیر می شود. دوپامین در قسمتی از مغز به نام جسم سیاه(substantia nigra)تولید می شود. در پارکینسون، سلول های جسم سیاه به تدریج می میرند. هنگامی که این اتفاق می افتد، سطح دوپامین کاهش می یابد. با کاهش ۶۰ تا ۸۰ درصدی، علائم بیماری پارکینسون ظاهر می شود.

چهار مشکل حرکتی عمده که بیماران پارکینسونی مشاهده می شود:

• لرزش (لرزش در حالت استراحت)
• حرکات آهسته
• سفتی بازوها، پاها و تنه
• مشکلات مربوط به تعادل و تمایل به سقوط

علل بیماری پارکینسون

علت دقیق بیماری پارکینسون مشخص نیست.  ممکن است عوامل ژنتیکی و محیطی دخالت داشته باشند.  برخی از دانشمندان معتقدند که ویروس ها هم می توانند باعث ابتلا به پارکینسون شوند.

سطوح پایین دوپامین و نوراپی نفرین با بیماری پارکینسون مرتبط است. پروتئین های غیر طبیعی به نام اجسام لوی(Lewy) نیز در مغز افراد مبتلا به پارکینسون یافت شده است. دانشمندان نمی دانند که اجسام Lewy در توسعه پارکینسون چه نقشی دارند.

تحقیقات نشان داده اند که در گروه هایی از افراد، احتمال بیشتری برای ابتلا به این بیماری وجود دارد، که این گروه ها شامل موارد زیر است:

• جنسیت: مردان یک و نیم برابر بیشتر از زنان در معرض ابتلا به پارکینسون هستند.
• نژاد: بر اساس تحقیقات، شیوع پارکینسون در افراد سفید پوست در مقایسه با سیاه پوستان یا آسیایی ها بیشتر است. موقعیت جغرافیایی ممکن است یکی از دلایل این خطر بیشتر باشد.
• سن: بیماری پارکینسون معمولاً بین ۵۰ تا ۶۰ سال ظاهر می شود. این بیماری فقط در چهار درصد موارد قبل از ۴۰ سالگی رخ می دهد.
• سابقه خانوادگی: افرادی که اعضای خانواده نزدیکشان مبتلا به پارکینسون هستند بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
• سموم: قرار گرفتن در معرض برخی سموم ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را افزایش دهد.
• آسیب به سر: افرادی که دچار آسیب های سر می شوند، بیشتر در معرض ابتلا به پارکینسون هستند.

افسردگی در بیماران مبتلا به پارکینسون بیشتر است

تحقیقات نشان می دهند که افسردگی و اضطراب در بین افرادی که به تازگی به بیماری پارکینسون مبتلا شده اند دو برابر افراد عادی است. بنابر نتایج پژوهش محققان آمریکایی که در مجله نورولوژی (عصب شناسی) منتشر شده است، موارد ابتلا به افسردگی در بیماران مبتلا به پارکینسون بیشتر شایع است و معمولا به درمان آن توجهی نمی شود. برخی تحقیقات قبلی نشان داده بود که تأثیر بیماری پارکینسون بر مغز می تواند عامل ایجاد کننده افسردگی باشد.

محققان دانشکده علوم پزشکی دانشگاه پنسیلوانیا با معاینه ۴۲۳ بیماری که اخیرا به پارکینسون مبتلا شده اند، سلامت روانی آنها در دو سال گذشته را مورد بررسی قرار دادند. در ابتدای بررسی معلوم شد که ۱۴ درصد بیماران مبتلا به پارکینسون به افسردگی دچار هستند. این رقم در میان گروهی از داوطلبان که پارکینسون نداشتند، ۶،۶ درصد بود. در ادامه بررسی ها فراوانی و شدت افسردگی در میان مبتلایان به افسردگی در میان بیماران پارکینسونی افزایش نشان می داد. این در حالیست که در گروه دیگر این شاخص ها کاهش یافته بودند. در ابتدای مطالعه ۱۶درصد بیماران پارکینسونی، داروهای ضد افسردگی مصرف می کردند، که این رقم بعد از گذشت دو سال به ۲۵ درصد رسید.

رابطه مغز و روان

دکتر دانیل وینتراب، استاد روانپزشک و عصب شناسی در دانشکده پزشکی پرلمان دانشگاه پنسیلوانیا، می گوید که ابعاد و شیوع افسردگی در مبتلایان به بیماری پارکینسون به اندازه کافی مورد توجه قرار نمی گیرد. او می گوید: “برای توضیح دلایل دچار شدن مبتلایان به بیماری های مغزی از این دست به افسردگی چند دلیل روانی وجود دارد، اما ساختار مغز آنها هم در نتیجه بیماری تحت تأثیر قرار می گیرد، و این عوارض با روحیه و خلق و خوی فرد ارتباط نزدیکی دارند.”

پروفسور دیوید برن، استاد دانشگاه نیوکاسل، معتقد است که افسردگی می تواند یکی از نشانه های ابتلا به پارکینسون باشد: “به خوبی می دانیم که افراد تا حدود ۱۰ سال پیش از ابتلا به بیماری پارکینسون به افسردگی و اضطراب دچار می شوند.”

“مردم لرزش اندام ها و مشکلات حرکتی ناشی از پارکینسون را به خوبی می شناسند، اما این بیماری در اصل در مغز انسان آغاز می شود و بر برخی ترکیبات شیمیایی آن تأثیر می گذارد. در ابتدا ممکن است به اختلال در خواب فرد و اشکال خفیف افسردگی منجر شود.” به علاوه، افسردگی می تواند یکی از عوارض جانبی داروهای پارکینسون باشد.

چندی پیش که رابین ویلیامز بازیگر، علی الظاهر با خودکشی جانش را از دست داد، معلوم شد که این بازیگر به افسردگی دچار بوده و در مراحل اولیه ابتلا به پارکینسون قرار داشته است.

زوال عقل یکی از عوارض بیماری پارکینسون است. این مرحله باعث می شود که توانایی استدلال، تفکر و حل مشکلات در افراد بیمار دچار اختلال شود. این مرحله بسیار رایج است و ۵۰ تا ۸۰ درصد از مبتلایان به پارکینسون تا حدی دچار زوال عقل می شوند.

* درود بر شما که با حمایت خود و دعوت دیگران به مطالعه مقالات سایت، به من انگیزه می دهید. لطفا در کامنت ها و مباحثات شرکت کنید و پرسشگر باشید. جهت مشاوره آنلاین یا حضوری با شماره ۰۹۳۵۵۷۵۸۳۵۸ در تلگرام هماهنگ نمایید. *