همیشه با لحنی نه چندان خوشایند شنیده ایم که: «وقتی که پستان زنان در معرض دید مردان قرار می گیرد، هیچ کدامشان قدرت روی برگرداندن ندارند». واقعا به دور از خوب و بد این ماجرا، چرا مردان افسونِ کیسه های چربی که روی سینه زنان آویزان است، می شوند؟

• چرا بدون استثنا در هر آمیزشی، مردان بخش مهمی از توجه شان را صرف پستان ها می کنند؟
• چرا در هر فرهنگ و زبان های سیاره ما، لغات بسیاری برای توضیح و تفسیر و تجسم پستان وجود دارد؟
• این تمنا برای دیدن، لمس کردن و نوازش و حتی مکیدن، چرا در تکامل جنسی مرد برنامه ریزی شده است؟

آیا به خاطر لطافت و زیبای و نرمی پستان است یا یادآوری دوران عشق اولیه به پستان مادر است که احساس زندگی و ادامه حیات ما را با خاطره شیرین و سیر کننده شیر مادر ربط می داد. شاید هم اولین احساسات دوست داشتنی مرد شدن در دوران بلوغ که ناخودآگاه توجه ما را به سینه دختران و زنان سوق می داد. شاید یادگیری غریزی، آن هم پس از چندین تجربه، به ما آموخت که باید به پستان ها با دقت بیشتر چشم بدوزیم، تا با دیدن برجسته شدن نوک پستان ها، آنها را به منزله علامتی بدانیم از تمنای متقابل زنان و این احساس بی نظیر که ما نیز خواستنی هستیم.

ما تنها پستانداری هستیم که به سینه ها علاقه جنسی پیدا کردیم، چون توانسته ایم بر روی دوپا بایستیم و با این تحول، پستانها در معرض دید قرار گرفتند. در ادامه، همین مستقیم ایستادن ما در طی خوابیدن و آمیزش نیز به ما فرصت داد از شیوه قدیمی جفت گیری که سایر پستانداران به کار می برند، گاهی فاصله بگیریم و از روبرو و بر روی هم خوابیدن را تجربه کنیم. شیوه ای که پستانها در معرض توجه و لمس  قرار می گیرد.

در زمان رابطه جنسی، تمرکزی دائمی به روی این عضو وجود دارد. علاقه به این عضو در هنر یک صد هزارساله بشری هم کاملا پیداست. اما محققین می گویند این تمرکز، نه نتیجه یک فرهنگ ابزارساز بر زن بلکه نتیجه انتخابی ژنتیکی است.

یک تئوری می گوید که چون پستان بخش عمده اش بافت چربی است، برای نرها علامتی بر سلامت ماده بوده است.

هورمون دلبستگی و عشق

صحبت از هورمونی می شود که مکیدن پستان در حین شیر دادن به نوزاد در مغز زنان ترشح می شود، به اسم اکسی توسین، که به محبت و وابستگی مادر به نوزاد می افزاید. از لحاظ تکاملی این هورمون برای روحیه دادن به زنان است تا قادر باشند سال های طولانی را صرف فرزندان شان کنند.

نوزاد با مکیدن پستان، اعصابی را تحریک می کند که باعث ترشح اکسی توسین در مغز مادر می شود که جاری شدن شیر را تسهیل می کند. این هورمون باعث ایجاد علاقه عاطفی می شود. وقتی این هورمون در بدن مادر ترشح می شود، مرکز توجه او در دنیا، نوزاد می شود.

تاثیر بالا رفتن میزان این هورمون بی شباهت به اثرات بعضی مواد مخدر و ورزش های سنگین نیست. بدن ما هورمون عشق را زمانی که عاشق هستیم به میزان زیادی ترشح می کند. احساس خلسه عاشقانه ای که در زمان عاشقی تجربه می کنیم، تا حد زیادی تحت تاثیر این هورمون است. در رابطه عاشقانه، بالا بودن میزان هورمون عشق در هر دو طرف باعث می شود که بتوانند شب های متوالی تا صبح بیدار بمانند، حرف بزنند و با هم عشقبازی کنند. این ماده از خانواده آمفتامین است؛ کمبود این هورمون یکی از نشانه های افسردگی است.

اثر دیگر این هورمون، آزاد کردن دوپامین در مغز است. یکی از عملکردهای دوپامین در ما، افزایش رفتارهایی است که برای ما لذت و رضایت به همراه می آورد. زمانی که از انجام کاری به ما احساس شعف دست می دهد، دوپامین با انتقال این احساس شادی و لذت، ما را به تکرار آن عمل ترغیب می کند. به همین دلیل است که دو فرد وقتی عاشق یکدیگر هستند می توانند ده ها بار در روز به هم تلفن کنند و ساعت های متوالی با هم بمانند.

علت توجه به پستان ها

توجه و جذابیت آشکار پستان ها برای مردان، سرچشمه اش همان اکسی توسین معروف است. وقتی مردان بالغ، پستان های زنان را نگاه یا لمس می کنند، آن خاطره شیرین محبت مادری زنده می شود. مردان به طور غریزی در دوران باستانی بدشان نمی آمد که به هر اندازه که می توانند به تولید مثل بیشتر نائل شوند که یکی از شرط های اصلی حیات و بقا است.

مردان در طول تحول جنسی شان به این نکته پی بردند که برای ترغیب زنان به تصمیم دشوار و پر هزینه حامله شدن، بهتر است هورمون های محبت به نوزاد در دوره شیرخوارگی را در زنان فعال سازند. در قدم اول، با زل زدن به سینه زنان و در فرصت های پیش آمده با لمس و سایر اعمال تحریک کننده، خود را برای زنان خواستنی سازند تا مقدمات جفت گیری  فراهم شود. در حین آمیزش نیز با مکیدن پستان زنان و رهایی دوباره هورمون محبت، زمینه های دلبستگی بیشتر را فراهم آورند.

همچنین مردان بیشتر جذب زنانی می شوند که بدنی به شکل ساعت شنی دارند، یعنی دور کمر کوچک، اما باسن بزرگ(البته نه خیلی بزرگ). از دید تکاملی فرم بدن به شکل ساعت شنی از نظر مردان، نشان می دهد که آن زن کاندیدای خوبی برای بچه دار شدن است.

علاقه به پستان، نه یک انحراف جنسی، بلکه یکی از پایه ای ترین مکانیسم های ایجاد علاقه عاطفی است. لمس این عضو برای زنان نیز محرک و لذت بخش است، همانگونه که شیر دادن به فرزند برای زنان آرامش بخش است.

نگرش خانم‌ها در مورد اندازه‌ سینه‌ شان با نظر مردان متفاوت است. عده‌ای از خانم‌ها برای اینکه سینه‌ بزرگ داشته باشند زیر تیغ عمل جراحی می‌روند و گمان می‌کنند که سینه‌ بزرگ مورد علاقه‌ همه‌ مردان است. این که مردان چه نوع سایز سینه را می‌ پسندند، کاملا سلیقه‌ ای است. البته این را فراموش نکنید که داشتن سینه‌های بزرگ ملاکی برای داشتن رابطه‌ عاطفی عالی نمی‌باشد.

نقش فرومون ها 

در انسان و نیز در سایر حیوانات، ترکیباتی شیمیایی وجود دارد که به آن ها فرومون(pheromone) می گویند. طی یک آزمایش، در یک سالن سینما، بعضی از صندلی ها را به یک فرومون مردانه آغشته کردند و با کمال حیرت مشاهده کردند که اکثریت قریب به اتفاق خانم ها بطور ناخودآگاه گرایش به انتخاب این صندلی ها دارند.

در بسیاری از حیوانات این ترکیبات می توانند جانور را از حضور جنس مخالف در کیلومترها آن طرف تر آگاه کنند. این ترکیبات از پوست ترشح می شوند و حاوی پیامی شیمیایی برای جانور هم نوع می باشند. در انسان نیز این ترکیبات می توانند یکی از عوامل کشش جنسی ما باشند. می توان تصور کرد که هر فرد فرومون خاص خودش را دارد که به عنوان عاملی برای جذب کردن و یا جذب نکردن دیگری عمل می کند. این تئوری نسبتا جدید است.

رفتارهای جنسی بشر بیشتر تحت تاثیر حس بینایی هستند تا بویایی و نباید انتظار داشت که با خریدن فرومون هایی که در بازار به فروش می رسند، بتوانیم دل محبوب دیرینه مان را تسخیر کنیم. این عمل شاید در روی حیوانات بسیار موثر باشد ولی در انسان عوامل دیگری نیز دخیل هستند.

آیا انسان موجودی جنسی است؟

تصویری که از انسان شریف دارید با واقعیت جنسی اش فرق دارد. تقریباً همه حیوانات روی زمین فقط برای تولید مثل فعالیت جنسی دارند ولی این بشر و پسر عمو‌هایش بابون‌ها هستند که به هزاران دلیل مختلف به رابطه جنسی تمایل پیدا می‌کنند. ما سکس داریم چون لذت‌بخش است، ما سکس داریم تا پیوند عاطفی مان با دیگری محکم تر شود. ما سکس داریم چون می‌خواهیم احساس غرور کنیم. ما برای پایان دادن به دعواهای قبیلگی، تضمین پیمان صلح، افزایش اعتماد در شراکت اقتصادی، گسترش مذاهب، رقابت، کنجکاوی و در موارد نادری نیز برای بچه‌دار شدن به رابطه جنسی متوسل می‌شویم.

تازه همه ماجرا و صرف وقت و انرژی به لحظات مربوط به رابطه جنسی محدود نمی‌شود؛ جنون جنسی ما، در سایر مواقعی که سکس نداریم درگیر تخیل‌ورزی، برنامه‌ریزی برای سکس بعدی، یادآوری سکس قبلی، و دستیابی به سرگرمی‌هایی است که احساس جنسی ما را تقویت کند. تازه به غیر از آن، رمان و شعر می‌خوانیم و مد راه می‌اندازیم تا برای دیگران جذاب‌تر شویم.

چرا مردان میانسال با زنان جوان‌تر ارتباط برقرار می کنند؟

اوج برخورداری از هورمون جنسی(تستسترون) در مردان در ۲۰ سالگی است و از آن پس، همراه با کم شدن مداوم این هورمون، میل زندگی و انرژی، آرزو‌ها و شادابی مردان نیز فروکش می‌کند. پایین آمدن تستسترون در مردان، رابطه دقیقی با افزایش یأس و افسردگی، حمله قلبی و بی‌خوابی‌ دارد.

یکی از مهم‌ترین شگرد‌ها برای بالا بردن میزان هورمون جنسی(تستسترون) در بدن مردان، آشنایی با یک زن جدید است. یک گفت‌و‌گوی کوتاه با یک زن جذاب غریبه، در ظرف چند دقیقه حدود ۱۵ درصد بر مقدار هورمون جنسی مرد می‌افزاید. مردان میانسال و حتی پیر، بعد از آشنایی و رابطه با زنی جوان، احساسات ناشی از افزایش هورمون خود را با عشق اشتباه می‌گیرند و تن به انتخاب جدیدی می‌دهند که عواقب ناگواری برای زندگی زناشویی و عزیزانشان خواهد داشت.

انسان موجودی پیچیده است و فاکتورهای بی شماری از جمله اجتماعی، فرهنگی، ساختار روانی و تربیتی نیز بر احساسات او تاثیر گذار هستند. خلاصه کردن عشق انسانی به تغییرات بیوشیمی بدن، به معنای نادیده گرفتن سایر عوامل نیست.

منابع :

• http://www.livescience.com/
• سرشت جنسی انسان: فراز و نشیب روابط جنسی از ماقبل تاریخ تا امروز. کریستوفر ریان و ساسیلدا جِفا. ترجمه مهبد مهدیان.

همه ما در مراحل و زمان هایی از زندگی، نیاز به گفت و گو و مشاوره داریم. جهت دریافت وقت مشاوره آنلاین یا حضوری با شماره ۰۹۳۵۵۷۵۸۳۵۸ تماس بگیرید.