ناهشیاری

مدل توپولوژیک (Topographical Model) فروید یکی از اولین نظریه‌های او درباره ساختار ذهن انسان است که حدود سال 1900 مطرح شد. این مدل، ذهن را به سه بخش تقسیم می‌کند.

مرزهای ایگو، مفهومی است که افراد قادرند به کمک آن، بین خود و دیگران تمایز قائل شوند. مرز بین هشیار و ناهشیار، مرز درونی است و مرز بین ایگو و واقعیت خارجی، مرز…

هیپنوتیزم حالتی تغییر یافته از هشیاری است که با تمرکز شدید، تلقین‌پذیری بالا و کاهش آگاهی نسبت به محیط اطراف مشخص می‌شود.

بدون دسترسی به لایه‌های عمیق ذهن، به آرامش نمی‌رسیم و شادی‌ها و لذت ها گذرا خواهند بود، زیرا مرکز هیجانات در ناخودآگاه ذهن جای دارد.

کلاین عقیده دارد که کودک، خیال پردازی ها، امیال و تجربه های کنونی خود را به گونه ای رمزی در بازی بیان می کند. بازی درمانی راهی برای بررسی احساسات، اضطراب و…

تلاش در جهت دلبستگی به افراد و در نهایت عشق، هسته اصلی طرز کار ذهن انسان را تشکیل می دهد.

مکانیزمی درون مغز ما وجود دارد که بدون اجازە ما احساساتمان را می رباید و آنها را در کسری از ثانیه به اضطراب ناهشیار و تنش عصبی تبدیل می کند.

در سیستم سطوح هشیاری، گذار از یک سطح پایین تر به سطح بالاتر با تغییر قابل توجهی در زندگی همراه است.

هر چیزی که ما را خشمگین می سازد، می تواند ما را به خودآگاهی و شناخت بهتر خودمان هدایت کند (کارل یونگ).

نهاد نیروی پیشران شخصیت انسان است. نهاد نه تنها برآورده شدن نیازهای ما برای بقا را طلب میکند، بلکه تمام انرژی لازم برای عملکرد شخصیت را تامین می کند.

فرمول‌بندی‌های روان پویشی، مفروضه های بنیادین راجع به رفتار انسان و آسیب شناسی روانی دارند. این مفروضه ها زبان روان درمانی را هدایت می کند.

ایگو زیر لایه ای از شخصیت است. ایگو سازمانی از کارکردهاست که تکلیفش میانجی گری میان غرایز و جهان بیرون است. کارکرد ایگو به 12 ظرفیت اصلی تقسیم می شود

رویاها حاوی اطلاعات مهمی چون امیال و خواسته‌ها و آنچه در حال حاضر در زندگیتان اتفاق می‌افتد، هستند. رویاها تصادفی نیستند، بلکه معنای مهمی دارند.