خندیدن، اضطراب و استرس را کاهش می دهد
خنده کارکرد درمانی دارد.
خنده دارویی قوی است که میتواند بدون هیچ هزینهای حال شما را خوب کند. پس بخندید تا دنیا به روی شما لبخند بزند.
مهارت خنده و خندیدن از مهارت های مهم و تأثیر گذار زندگی است و در شرایط امروز جامعه ما که جامعه ای پر استرس است نیازی حیاتی تلقی می شود. با خندیدن، افراد برای لحظه های هر چند اندک از تنش های بسیار زیاد زندگی دور می شوند و به یک آرامش و احساس رضایت درونی از زندگی می رسند.
خنده، روند گردش خون را بهبود می بخشد، هضم غذا را آسان می کند، باعث کاهش دردهای عضلانی می شود و تاثیرات فوق العاده زیادی روی جسم و روان ما می گذارد. خاصیت دارویی خنده از لحاظ علمی اثبات شده است. انجمن سلامت کشور انگلیس به خاطر اهمیت زیاد خنده و تاثیر شگفت انگیز آن روی ذهن و جسم، هفته ای را به نام هفته خنده نام گذاری کرده اند. این انجمن اعلام کرده است که لبخند و خندیدن در کاهش تصادفات و حوادث نقش بسزایی داشته است.
تحقیقات اخیر نشان داده اند که خنده و شوخی در محیط کار، استرس های کاری را کاهش می دهد و باعث افزایش تمرکز و خلاقیت می شود. در کشورهای پیشرفته، بعضی از شرکت ها برای کارکنان خود، کلاس های آموزش خنده برگزار می کنند.
خنده و شوخ طلبی اثرات متقابلی در افراد بر جا می گذارد. هر چه افراد بیشتر می خندند، خندیدن آسان تر می شود و بر روی مسائل شادی بخش و سر گرم کننده زندگی بیشتر متمرکز می شوند و در نهایت بیشتر از زندگی لذت می برند.
حضور در مجالس شادی و جمع گروه همسالان، مهارت خندیدن را تقویت می کند و این تقویت باعث ایجاد شور و نشاط بیشتر در جامعه می شود.
یکسری هورمونها در اثر خنده در بدن آزاد میشوند. این هورمونها مانند افیون های طبیعی از مواد ضد درد طبیعی و آرامبخش هستند و اثرات تسکینی و کاهش درد دارند. همچنین تنشی که به واسطهی استرس تجربه میکنیم در اثر خنده کاهش پیدا میکند. تحقیقات نشان میدهد افرادی که میخندند سطح کورتیزول خونشان پایین میآید. کورتیزول یک ماده شیمیایی در بدن است که هنگام استرس افزایش پیدا میکند. از همینروی خنده اثرات خیلی جدی در کاهش استرس دارد.
از طرفی در دراز مدت خندیدن سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند. در نتیجه باعث میشود فرد کمتر دچار بیماری شود. از نظر روانی زمانیکه استرس کاهش مییابد، بهطور کلی خلق بالا میآید، روحیه بهبود پیدا میکند و اضطراب کم میشود. یکی دیگر از کاراییهای خنده این است که وقتی افراد میخندند نمیتوانند همزمان عواطف منفی دیگر را تجربه کنند. یعنی نمیتوانند برای مثال اضطراب یا خشم داشته باشند. چون تمام این عواطف و احساسات طول عمر کوتاهی دارند و بالا و پایین میشوند. همانقدر که خنده و شادی در یک بازه زمانی کوتاه ممکن است ایجاد شود، در همان بازه زمانی ممکن است احساسات منفی مثل ترس، اضطراب یا خشم نیز بروز کنند.
بهطور کلی افرادی که میخندند و شوخطبعی بیشتری دارند، تابآورتر هستند. تاب آوری یعنی این افراد در مقابل اتفاقات بد زندگی ناگهان نمیشکنند و از هم نمیپاشند. بلکه منعطف هستند و انعطافپذیری دارند. در برابر اتفاقات بد کمی خم میشوند، تا آن اتفاق بگذرد و بعد دوباره میایستند. مطالعات نشان میدهد یکی از عوامل اصلی در افزایش تابآوری حس شوخ طبعی افراد است.
زمانیکه احساسات مثبت و شادی و خنده فعال هستند، احساسات منفی کمتر میتوانند ایجاد شوند.
آیا خنده یا شوخ طبعی بر روابط انسانی تاثیرگذار است؟
انسان یک موجود اجتماعی است. برهمین اساس باید در جامعه و جمع باشد و به صورت ایزوله نمیتواند بقا پیدا کند. وقتی که ما حس شوخطبعی داشته باشیم، لبخند بزنیم و در موقعیتهایی بخندیم، باعث میشود افراد دیگر بیشتر با ما ارتباط برقرار کنند. همین ارتباط اجتماعی خودش بر سلامت روان تاثیرگذار است. یکی از مهمترین فاکتورهای موثر در سلامت روان چگونگی دریافت حمایت اجتماعی از دیگران است. افرادی که حمایت اجتماعی بیشتری دارند کمتر دچار اضطراب و افسردگی میشود. برعکس افرادی که کمتر از حمایت اجتماعی برخوردارند، بیشتر به اختلالات روانی مبتلا میشوند..
بنابراین وقتی بتوانیم شبکه اجتماعی اطرافمان را تقویت و پررنگتر کنیم، حال بهتری خواهیم داشت. شوخطبعی در اینجا کمک میکند تا افراد بیشتری جذب ما شوند و روابط اجتماعیمان بهتر شود. وقتی مشکلی در رابطه پیش میآید، که البته طبیعی است و در همهی روابط ممکن است ایجاد شود، اگر افراد بتوانند با شوخطبعی یا طنز دربارهی آن موضوع باهم صحبت کنند خیلی بهتر مشکل حل و فصل میشود تا زمانی که بخواهند با جدیت یا سایر عواطف مانند خشم یا اضطراب در مورد موضوع مورد تعارضشان با هم صحبت کنند. در نتیجه میتوان گفت خنده تعارضات بین فردی را نیز کم و ارتباط بین افراد را بیشتر میکند.
در افراد دچار اختلالات روانی علاوه بر توصیه به داشتن جلسات تراپی، سایر روشهای درمانی مانند یوگای خنده، شاید بتواند به افراد کمک کند. البته این کار ریسک خیلی بالایی دارد و باید با دقت، تخصص و در زمان مناسب انجام شود تا شاید بتواند کمک کند. در عین حال افراد میتوانند عامدانه خودشان را وارد جریان، گروه یا فعالیتهایی کنند که احساس مثبت را منتقل میکنند. برای مثال دیدن فیلمهای کمدی، خواندن کتابهای طنز یا شنیدن لطیفه و وقتگذرانی با افرادی که شوخطبعی دارند.