مقتدرانه : پذیرش و روابط نزدیک : صمیمی ، پذیرا ، و دلسوز و نسبت به نیازهای کودک حساس است . کنترل : توقع معقولی برای پختگی دارد و همواره آن را تقویت کرده و توضیح می دهد . استقلال دادن : به کودک اجازه می دهد مطابق با آمادگی خود تصمیم بگیرد . کودک را به ابراز کردن افکار ، احساسات ، و امیال ترغیب می کند . هنگامی که والد و فرزند اختلاف نظر دارند ، تصمیم گیری مشترک صورت می گیرد .
مستبدانه : پذیرش و روابط نزدیک : سرد و طرد کننده است و مرتبا کودک را خوار می کند . کنترل : توقعات را با استفاده از فشار و تنبیه اعمال می کند ؛ اغلب از کنترل روان شناختی استفاده می کند ، محبت را دریغ می دارد و مزاحم فردیت کودک می شود . استقلال دادن : برای کودک تصمیمگیری میکند.به ندرت به نقطه نظرکودک گوش میکند.
آسان گیرانه : پذیرش و روابط نزدیک : صمیمی ولی سهل گیر یا بی توجه است . کنترل : توقعات کمی دارد یا اصلا ندارد . استقلال دادن : به کودک اجازه می دهد قبل از اینکه آمادگی داشته باشد تصمیمات زیادی بگیرد .
بی اعتنا : پذیرش و روابط نزدیک : از لحاظ هیجانی کناره گیر و جداست.کنترل : توقعات کمی دارد یا اصلا ندارد . استقلال دادن : نسبت به تصمیم گیری و نقطه نظر کودک بی تفاوت است .
منبع : کتاب روانشناسی رشد (جلد اول)– تألیف: لورا برک– ترجمه:سید محمدی – صفحه ۴۸۰