چگونه دانشگاهها به خدمت میلیاردرها در آمدند؟
درواقع در مورد نظام سرمایه داری آمریکایی توهمات فراوانی وجود دارد.. تصور می شود که این نظام مبتنی بر جامعه باز و بازار آزاد و انگیزه های قوی برای کارآفرینی و گستره ای از حق انتخاب های متنوع برای مصرف است.اما واقعیت غیر از این است.
در واقع امر؛ دانشگاهی که من در آن کار می کنم خود نمونه خوبی است. ام آی تی (دانشگاه صنعتی ماساچوست) چیست؟ ام آی تی در عمل به یک موسسه خصوصی تبدیل شده است. اما این موسسه خصوصی توسط بخش عمومی تامین بودجه می شود. این سرمایه گذاری برای چیست؟ خوب؛ ام آی تی از بخش عمومی یا دولتی پول دریافت می کند تا فن اوری های آینده را خلق کند.اما آن فن اوری را تولید می کند که شرکت های خصوصی می توانند از طریق آنها به سود های کلان برسند. عناصر اصلی توسعه های جدید در صنعت کامپیوتر و اینترنت اول بار درهمین دانشگاه و موسسات مشابه با پول پنتاگن طی دهه ها سرمایه گذاری خلق شدند. این بخش عمومی (دولت از طریق مالیات) بود که برای مدتی طولانی هزینه تحقیقات و اختراعات را تامین می کرد و ریسک های کلان می نمود اما در نهایت سود های کلان سر از جیب امثال بیل گیت در آوردند.
نوام چامسکی
نوام چامسکی، یکی از چهره های مطرح دنیای روشنفکری، نویسنده ای پرکار و بگفته خودش آنارشیست است. به نظر نمی رسد از فعالیت های نوام چامسکی در سن ۸۶ سالگی چیزی کاسته شده باشد. او هنوز در خط مقدم مبارزه با تمام بی عدالتی هایی است که غرب در آن نقش دارد.
- نوام چامسکی در هفتم دسامبر ۱۹۲۸ در فیلادلفیای آمریکا متولد شد
- او کارش را در سال ۱۹۵۵ در ام آی تی (موسسه تکنولوژی ماساچوست) آغاز کرد
- او زبان شناسی مشهور، فیلسوف و فعال سیاسی است
- کارهای او از دهه ۱۹۵۰ انقلابی در زمینه زبان شناسی بوجود آورده است
- شهرت او در جریان فعالیت هایش در مخالفت با جنگ ویتنام، افزایش یافت
- او منتقد تند و تیز نخبگان حاکم و سیاست های خارجی آمریکا و غرب است
چامسکی: «در صحنه جهانی ما بسرعت بسمت پرتگاه می رویم و مصمم هستیم که در آن سقوط کنیم. این مسیر به شدت چشم انداز زندگی و بقای مناسب و معقول را به خطر افکنده است». در واقع دو پرتگاه. یکی فاجعه زیست محیطی که قریب الوقوع است و ما زمان زیادی برای مقابله با آن نداریم و در حال حاضر در حال حرکت در مسیر اشتباهی هستیم و دیگری که حدود ۷۰ سال سابقه دارد، تهدید جنگ هسته ای است که در واقع شاهد افزایش تهدید ان هستیم. اگر به پرونده این موضوع نگاه کنید، باید بگویم واقعا معجزه است که تاکنون جان سالم بدر برده ایم.
گونه انسانی حدود ۱۰۰ هزار سال است که روی زمین زندگی می کند و اکنون و در این عصر به لحظه ای منحصر بفرد در تاریخ حیاتش رسیده است. این گونه، اکنون در موقعیتی است که بزودی، تا چند نسل آینده، تصمیم اش را خواهد گرفت، که آیا تجربه زندگی باصطلاح هوشمند استمرار یابد و یا تصمیم به نابودی آن می گیرد. منظورم این است که اکثریت دانشمندان آگاهند که اگر نوه های ما بخواهند زندگی معقولی داشته باشند، بخش اعظم سوخت های فسیلی را باید دست نخورده در دل زمین باقی بگذاریم. اما ساختارهای نهادی جامعه ما بشدت فشار می آورند تا آخرین قطره این سوخت ها را استخراج کنیم. اثرات و عواقب انسانی و اثرات پیش بینی شده تغییرات آب و هوایی در آینده نه چندان دور، فاجعه بار است و ما در مسابقه ای شرکت داریم که در انتها به پرتگاه می رسد.