چگونه بر شک و تردید خود غلبه کنیم؟
شک یک واکنش طبیعی بدن به هر موقعیت ناآشنا است.
شک و تردید در تصمیم گیری باعث میشود که توانایی تفکر منطقی را از دست بدهیم. برای مقابله با ترس هایی که مانع رشد و پیشرفت میشوند، چه باید کرد؟
تردید و انتقاد از خود، راه ما را به سمت جاده پذیرش خود، مسدود می کند. با غلبه بر شک و تردید و انتقاد نسبت به خود، خودآگاهی را در خود تقویت می کنیم. نیروی تفکر منفی به روشنی در تردید ما نسبت به خود و ترس از اشتباه کردن دیده می شود. ترس و تردید دشمن درجه یک همه ماست، که ما را از رسیدن به شکوفایی و پیشرفت باز میدارد.
همه ما هر روز با بمبارانی از فرصت های مختلف برای انتخاب کردن رو به رو هستیم. بعضی از این تصمیم ها را می توانیم بدون سوال کردن اتخاذ کنیم، اما گاهی اوقات گرفتن تصمیمات پیچیده تر سخت است. عوامل بسیاری ممکن است در این فرایند تصمیم گیری دخیل شوند. گاهی اوقات یکی از این عوامل شک و تردید، مخصوصا شک و تردید به خود، است.
شک و تردید، ما را ترسو میکند. شک باعث میشود که بیهوده نگران مسائلی باشیم که آنقدرها هم مهم نیستند. مثلا بیهوده میترسیم که توانایی کافی نداشته باشیم، پول کافی نداشته باشیم و…… شک ما را از زمان و مکان مناسب میترساند. این شکها ما را از صعود و پرواز منصرف میکنند.
شک یک واکنش طبیعی بدن به هر موقعیت نا آشنا است. اما شک به خود مربوط به خودمان است. شک به خود، ترس از اشتباه کردن است. شک و تردید به خود، ریشه در یادگیری های قبلی ما دارد. هیچکدام از ما با این فکر یا آگاهی به دنیا نیامده ایم که: «من می تونم این کارو انجام بدم» یا «من نمی تونم این کارو انجام بدم». وقتی بزرگتر شدیم، موقع تصمیم گیری، اطلاعاتی از محیط و اطرافیانمان دریافت کردیم. بعضی از این اطلاعات کمک و تشویقمان می کرد و بعضی از آنها اینطور نبود. اینجاست که حس شک به خود و ترس از اشتباه کردن از انتظارات آدم ها و گاهی انتقادات آنها، بخاطر اشتباهاتمان نمودار می شود.
همه تصمیماتی که می گیریم تصمیمات خوبی از آب در نمی آیند. همه ما گاهی در قضاوت هایمان دچار اشتباه می شویم. از نظر انسانی غیرممکن است که همیشه تصمیمات درست را بگیریم. اطلاعاتی که در یادگیری مان مفید و تشویق کننده نبوده اند ریشه تردید و شک ما به خودمان هستند.
خیلی از ما، بخاطر واکنش های محیطی که در طول زندگیمان دریافت کرده ایم، از اشتباه کردن در تصمیماتمان واهمه داریم. وقتی اجازه می دهیم ترس در تصمیم گیری مان دخالت کند، به خود شک کرده و تصمیم گیری برایمان سخت تر می شود. چنین طرز تفکری ما را در راه شکست قرار می دهد. اما راه هایی برای به حداقل رساندن یا حتی از بین بردن این شک و تردید به خود وجود دارد.
۵ راه ساده برای غلبه بر تردید به خود
۱- شناسایی شک و تردید : اولین تصمیمی که می گیرید باید این باشد که تردید و شک از خود را بشناسید و تشخیص دهید. بعنوان مثال وقتی در مورد یک تصمیم ترسی دارید یا برچسب «نمی توانم» به آن می زنید و احساس اضطراب و عصبی بودن دارید، این همان ترس است. همین تشخیص شک و تردید، به شما برای کنار آمدن با مشکلتان کمک می کند، زیرا با شناسایی این شک و تردید، می توانید راه های عملی برای برخورد با آن پیدا کنید.
۲- اندازه گیری شک و تردید : وقتی ترس و تردید به خود را شناختید، باید آن را اندازه گیری کنید. برای این کار از خود می پرسید: «برای این تصمیم چقدر احساس ترس و شک به خود دارم؟» تعیین سطح این تردید، به شما برای درک سنگینی موقعیت کمک می کند.
۳- به بدترین سناریو فکر کنید : به بدترین سناریو ممکنی که امکان دارد در نتیجه تصمیمتان اتفاق بیفتد، فکر کنید. اغلب بدترین سناریو خجالت کشیدن و تحقیر شدن در صورت شکست تصمیم مان است. بدترین نتیجه ممکن به شما کمک می کند، همه چیز را از دید بهتری ببینید و ترس و تردید خود را کاهش دهید. می فهمید که قدرت کنار آمدن و مقابله با این تصمیم در صورت اشتباه بودن را دارید.
۴- حمایت محیطی : حمایت اطرافیانتان را جمع کنید، که در برخورد با بدترین سناریو بتواند کمکتان کند.
۵- جمع آوری اطلاعات : بیشتر تردیدها و ترسها نسبت به تصمیم گیری هایمان در ادراکات خیالی ما هستند. وقتی با پشتیبانی و اطلاعات با این ادراکات روبه رو می شویم، احتمال شکست خوردن تصمیماتمان کمتر خواهد بود. تنها کاری که باید بکنید این است که با این ترس و تردیدها روبه رو شوید و برای مقابله با آن وارد عمل شوید.
ممنون از پستتون
ببخشید اینکه یه نفر به خاطرات واضحش شک داشته باشه شاید یه جور فراموشی یا ترکیب تخیل و واقعیت یا ترکیب خاطرات
یه چیزی مثل کثیر الشک بودن یا این شک ها میتونه نشونه چه مشکلی باشه؟
و آیا حتما نیاز به دارودرمانی داره یا ممکنه بدون اون هم درمان شه؟
درود. باید وضعیت روانی فرد به کمک مصاحبه و تست بررسی بشه تا به یک تشخیص اولیه برسیم، سپس فرایند درمان شروع بشه. در موارد شدید دارو درمانی خط اول درمان است.
نگارش جالب بود اما خیلی روان نبود.
درود. متن اصلاح شد . با تشکر
با درود سئوالم این است:فردیست فرهیخته که در تصمیمش برای ازدواج با اینکه دختر مورد نظرش را بخوبی می شناسد وپسندیده است وقصد ازدواج هم دارد ومشکل مالی هم ندارد وخانواده اش هم راضی به ازدواج آن دواست تردید وشک دارد و مرتب زمان آنرا عقب می اندازد، بنظر می رسد منتظرفشار بیشتر اطرافیان است تا او تصمیم بگیرد،،،دور نمای این ازدواج را می شود ترسیم کرد؟
درود . باید وضعیت روانی وی بررسی شود. نیاز به چند جلسه مصاحبه می باشد تا اطلاعات بیشتری از وی داشته باشیم . با این داده های شما نمی شود دورنمای این ازدواج را ترسیم کرد.