دانشنامه روانشناسی مردمی
علیرضا نوربخش (مشاور بالینی)

رضایت زناشویی

ازدواج

رضایت زناشویی نگرش مثبت و لذت بخشی است که زن و شوهر از جنبه های مختلف روابط زناشویی خود دارند . رضایتمندی زناشویی، احساس عینی از خشنودی، رضایت و لذت تجربه شده توسط زن و یا مرد است، وقتی که همه ی جنبه های مشترک زندگی شان را فراگیرد (الیس، ۱۹۸۶ ).

عوامل مؤثر بر رضایت زناشویی عبارتند از:

۱)کیفیت ارتباط  و رضایتمندی: رضایت زناشویی تحت تأثیر کیفیت ارتباط زوج ها با یکدیگر می باشد. زوج هایی که روابط شان با یکدیگر با دلبستگی ایمن همراه است، رضایت بیشتری از روابط شان دارند. طبق تحقیقات انجام شده دلبستگی ایمن بر رضایت زناشویی اثر می گذارد، زیرا از طریق آن همسران به بیان راحت هیجانات مثبت و منفی خود پرداخته و خودافشایی آنها تسهیل می گردد . 

marriage2
رضایت زناشویی

۲)اعتماد به نفس و رضایتمندی: تحقیقات نشان می دهند که اشخاص با اعتماد به نفس پایین به سمت کسانی جذب می شوند که با آنها هم عقیده هستند. اما بدون توجه به سطح اعتماد به نفس، افراد زمانی که همسرشان آنها را مثبت می پندارند، رضایت زناشویی بالاتری را نشان می دهند.

۳)استقلال ، وابستگی  و رضایتمندی: استقلال، به فردیت و وابستگی، به مقدار نزدیکی و ارتباط همسران با هم اشاره می کند. تحقیقات در این زمینه نشان داد که استقلال و وابستگی با سازگاری و رضایت زناشویی در زنان و مردان در ارتباط است. علاوه بر این، تحقیقات نشان داده است که زنان وابستگی و حفظ آن را از طرف خود و همسرشان عامل مهمی در ارتباط تلقی می کنند . 

۴)آشیانه ی خالی و رضایتمندی: تحقیقی که در زندگی بزرگسالان صورت گرفت، نشان داد که ازدواج فرزندان، اثر مثبت و مهمی بر رضایت زناشویی والدین دارد. این رضایت با زمانی که آخرین فرزند خانه را ترک و ازدواج می کند در ارتباط می باشد. برخی معتقدند این رضایت زناشویی ناشی از رهایی والدین از استرس و تربیت فرزند است .

۵)روابط لمسی و رضایتمندی: ارتباط لمسی یکی از اشکال ارتباط غیرکلامی و قابل دسترس افراد بوده و منعکس کننده ی اهمیت ارتباط اجتماعی آنهاست. این نوع ارتباط بر کیفیت روابط اجتماعی افراد اثر می گذارد. تحقیقات نشان داد که رفتار لمسی بین همسران، باعث افزایش رضایت زناشویی زوج ها می شود.

۶)سبک حل تعارض و رضایتمندی: کنترل تعارض یکی از وظایف مهم در ازدواج است. بنابراین شیوه های حل تعارض با تغییر در رضایتمندی زناشویی همراه است. محققان دریافتند که رضایت زناشویی هر یک از همسران با استراتژی های حل تعارض نظیر شوخی، توافق و مصالحه، سازش و موافقت، ارتباط مستقیم دارد و با کاربرد استراتژی های مخرب و تکرارشونده ای نظیر مشغولیت، کناره گیری و تدافعی بودن، ارتباط منفی دارد. بنابراین تغییر در رضایت زناشویی با تغییر در سبکهای حل تعارض در ارتباط است .

stressed-parents
حل تعارض و رضایتمندی
پست های مرتبط

۷)سبک دلبستگی و رضایتمندی: سبک دلبستگی ایمن با احساس رضایت از روابط، توانایی جهت برقراری ارتباط، توانایی جهت حل مشکل ارتباطی و احساس حمایت اجتماعی از جانب همسر همراه است. افراد با دلبستگی ایمن قادرند علی رغم وجود مشکل و تعارض، درک مثبتی از روابط خود داشته باشند . 

۸)سن و رضایت زناشویی: تحقیقات نشان می دهد که سلامت روانی و جسمانی افراد بر رضایت زناشویی آنان اثر دارد. زوج های میانسال تمایل بیشتری به ابراز علاقه به یکدیگر دارند. علاوه بر آن بازنشستگی نیز ممکن است رضایت زناشویی را افزایش دهد، زیرا تعارضات نقش کاهش می یابد و فرصتی برای همراهی و مصاحبت بیشتر فراهم می گردد. در جوانی هیجانات منفی و عدم رضایت زناشویی بیشتر به چشم می خورد. در همان هفته ها و ماه های اول ازدواج، عدم توافق های جدی و مکرری تولید می گردند که چنانچه حل نگردند، می توانند رضایت و ثبات این واحد را تهدید کنند.

۹)جنس و رضایت زناشویی: در بین زوج های جوان، زنان حالت های هیجانی منفی، خشم، غمگینی، ناله و شکایت بیشتری را در مقایسه با مردان نشان می دهند. مردان از لحاظ هیجانی کمتر گویا هستند و بیشتر تدافعی بنظر می رسند و این عامل باعث ایجاد تنش و عدم خرسندی از ازدواج می شود. بنابراین محققان دریافتند که رضایت زناشویی زن تحت تأثیر حمایت اجتماعی از طرف شوهر می باشد، درحالی که رضایت زناشویی مرد بستگی به حمایت اجتماعی همسرش ندارد. مردان و زنان مفاهیم متفاوتی از رضایت زناشویی و حمایت اجتماعی دارند که در ازدواج مبادله می نمایند. طبق تحقیقات انجام شده، زوج هایی که روابط شان آشفته است، اغلب زوج های جوانی هستند که دارای تحصیلات پایین تر، منابع مالی کمتر، عدم اعتماد به نفس یک یا دو همسر و عدم مسؤلیت پذیری مرد در آنها مشاهده می شود.

baby
والد بودن و رضایتمندی

۱۰ )والد بودن و رضایتمندی: تصور عموم بر این است که زوج های دارای فرزند از سطح رضایت زناشویی کمتری برخوردارند. نتایج بررسی ها نشان می دهد، زوج هایی که نمی خواهند صاحب فرزند شوند، با کاهش سطح رضایت زناشویی مواجه می شوند. بنابراین « والدبودن »  به خودی خود باعث کاهش رضایت زناشویی نمی شود، بلکه منجر به تغییر در فعالیت های زوج ها و روابط آنها با یکدیگر می شود . 

۰ ۰ رای ها
رأی دهی به مقاله
* درود بر شما که با حمایت خود و دعوت دیگران به مطالعه این مطلب و دیگر مطالبم، به من انگیزه می دهید. لطفا در کامنت ها و مباحثات شرکت کنید و پرسشگر باشید. جهت مشاوره تلفنی یا حضوری با شماره ۰۹۳۵۵۷۵۸۳۵۸ در تلگرام یا ایمو هماهنگ نمایید. همچنین می توانید با شماره ۰۹۱۲۰۷۲۸۷۱۲ تماس بگیرید. *

1 دیدگاه
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
افسانه
۱۳۹۴/۰۲/۲۵ ۲۱:۱۰

سلام ممنون واقعا عالی بود. لطفا منابعی که استفاده کردین معرفی می کنین
متشکرم