فعالیتهای گروهی در سطوح مختلف بر حسب همکاری اعضا در هماهنگی با یکدیگر و در جهت هدف گروه است. بطور مثال در یک گروه سیاسی،فعالیتهای گروه،فعالیت برای رسیدن به قدرت است که فعالیتهای حزبی یا شرکت در انتخابات از اهم فعالیتهای آن است
فعالیت سازمانی:
وجود سازمان شرط ضروری هر نوع فعالیت میان اعضاست.
هر گروه دارای ساخت است. ساخت سازمانی هر گروه، مجموعه ای از ارزشها،هنجارها،قواعد و مقررات مکتوب و الگوهای رفتاری ، شبکه ای از افراد،نقشها و مقامهاست که همکاری و فعالیت گروه در چارچوب آن انجام میگیرد.
در هر گروهی معمولا دو نوع ساخت سازمانی وجود دارد. ساخت مرئی و نامرئی است
ساخت مرئی: نشان دهنده کار و فعالیت گروه در سطوح مختلف است و حدود فعالیتهای افراد و مسئولین را در سلسله مراتب سازمان نشان می دهد.
ساخت نامرئی: مناسبات پشت پرده، بر اساس اعتبار،نفوذ،احترام،قدرت بیان،قدرت شخصی و احترامی که فرد در شبکه روابط افراد در خارج از چارچوب سازمان رسمی دارد و قابل مشاهده مستقیم نیست.
مناسبات رسمی و روابط دوستانه:
فعالیتهای گروه معمولا بر دو نوع است یا طبق مقررات و قوانین مدون است یا اینکه فعالیتها،مبتنی بر روابط عاطفی و دوستانه است.
از وظایف مهم گروه، تحکیم روابط افراد و ایجاد علاقه در جهت همکاری و همبستگی اعضاست. نقشهای افراد گروه با یک سلسله از فعالیتها ارتباط دارند ولی در عین حال تحت تاثیر شخصیت عضوی که آن نقش را ایفا می کند قرار دارد.
نقشها را می توان به سه دسته تقسیم نمود:
۱. نقشهای مربوط به وظایف: آنها که فعالیت گروه را نسبت به اهدافش نزدیکتر می کند.
۲. نقشهای وحدت بخش: آنها که هماهنگی گروه را تشکیل و نگهداری و پشتیبانی می کنند.
۳. نقشهای طفیلی و نیازهای فردی: آنهایی که در مقابل فعالیتهای فوق مانع ایجاد می کنند.
نقشهای وظایف عبارتند از:
ایجاد تحرک:ازائه نظریات تازه در جهت رفع مشکلات و مسائل جاری و ارائه راه حلها در از بین بردن موانع و ایجاد تحرک در گروه
کسب اطلاعات:درک وقایع و پیشنهادها،آگاهی در بستگی آنها با اصل موضوع،بررسی وقایعی که با موضوع مورد بررسی ارتباط داشته باشد
اخذ نظر:جستجوی نظر دیگران در مورد مسئله مورد نظر و اینکه طرز تفکر آنان در باره موضوع چگونه است.
ارائه اطلاعات:اطلاعاتی را که ازراه تحقیق و از تجارب شخصی به دست آمده به گروه ارائه نماید.
توضیح دادن:تفسیر و روشن کردن نظرها و پیشنهادها و مرتبط کردن آن با فعالیتهای گروه
راهنمایی و ارشاد:گروه را از راه مطرح کردن پرسشهای مختصر درباره آنچه را که گروه انجام داده یا تصمیم به انجام دارد راهنمایی کند
ارزیابی و انتقاد:ارزیابی آنچه را که گروه نسبت به معیارهای گروهی اجرا کرده یا انجام داده است،اظهار نظر و انتقاد از آنها
نقش فعال:اعمال فشار بر گروه در جهت تصمیم گیری و انجام امری مشخص مربوط به وظایف آن
نقشهای وحدت بخش عبارتند از:
تشویق : تشویق و تحسین آرا و آفرین گفتن،اظهار خشنودی و تایید و قدردانی از نظرات دیگران
ایجاد هماهنگی:از راه زدودن نقطه ضعفها و حذف موارد اختلاف در افکار و ایجاد سازش در برخورد عقایت و اختلاف نظرها
سعی در توافق:جستجوی راه حلهای میانه و ایجاد زمینه مشترک میان پیشنهادهای خود و دیگر اعضا،از طریق اعتراف به نقطه ضعفهای خود و پیشگام شدن در برقراری همکاری مجدد با ارائه نظرات ملایم
فرصت دادن به دیگران
پیروی از نظر گروه
ناظر بر عملکرد گروه:توجه به چگونگی انجام امور و اینکه چه کسانی نقش مهم را به عهده دارند
عضو مثبت بودن:که همه تصمیمات گروه را با رغبت و میل و یا حتی با بی میلی بپذیرد
نقشهای طفیلی عبارتند از:
خشونت،مخالفت بی منطق،عضو پر مدعا بودن،عضوی که گروه را تریبون شخص می داند،عضو منفی ، عضو سلطه گر،ضعیف و ترسو
تصمیم گیری گروهی:
هر گروهی را برای رسیدن به اهداف خود در مراحل مختلف پیشرفت،نیاز به تصمیم گیری در گروه دارد. در تصمیم گیری و مراحل رسیدن به اهداف باید اهداف و نظرات هر عضو نسبت به موضوع، آگاهی کامل اعضا از هدف نهایی و انتخاب آزادانه راه حلها و تشریح حالتی که گروه در آن قرار دارد مورد توجه قرار گیرد.
مراحل تصمیم گیری عبارتند از:
۱) جمع آوری اطلاعات
۲) ارزشیابی اطلاعات:آیا اطلاعات بدست آمده ارتباط به موضوع دارد.آیا اطلاعات بدست آمده کافی ست.
۳) اعتبار و تاثیر آنها:مهارتهای گروه در استفاده از اطلاعات برای حل مسئله
مذاکرات گروه:
در هر گروه ،برای تنظیم فعالیتها و آگاهی از چگونگی کار گروه و تصمیم گیری ناگزیر به تشکیل جلسات بحث و گفتگو هستند. نوع مذاکرات و بحث و گفتگوهای اعضا و زمان تشکیل جلسات نیز متفاوت است. مذاکرات ممکن است یک جانبه و یکطرفه باشد و یا دوجانبه و یا چند جانبه صورت بگیرد.