اصول اساسی روان پویشی

برخی درمانگران تازه کار، سعی می کنند در طول جلسات درمان زیاد حرف بزنند، بیش از حد خودجوش باشند، به عبارتی زیادی فعال هستند. برخی دیگر از درمانگران از ترس خودجوش بودن و از ترس نشان دادن واکنش های طبیعی انسانی، بیش از حد جزمی و رسمی رفتار می کنند. هر دوی این واکنش ها نادرست است.

در ادامه به سه اصل تکنیکی اساسی درمان پویشی اشاره می شود تا از سوء برداشت ها و بدفهمی های روان درمانی پویشی خلاص شویم:

 ۱- خنثی بودن (Neutrality)

یعنی نگرش درمانگر نسبت به تعارضات مراجع، یک موضع بی طرف و خنثی است.

در واقع مراجع باید احساس کند که قضاوت نمی شود بلکه فهمیده می شود. خنثی بودن به معنای سرد بودن، فاصله گرفتن و بی تفاوتی نسبت به مراجع نمی باشد.

۲- گمنامی (Anonymity)

یعنی پرهیز از خودافشایی های بی مورد درمانگر.

درمانگران نباید در مورد زندگی خصوصی، خانوادگی و یا مشکلات شخصی خودشان با مراجع صحبت کنند، چرا که این گونه خودافشایی ها، باری را به دوش بیمار می گذارد و او احساس می کند که مسئولیت مراقبت از درمانگر را به عهده دارد. 

۳- پرهیز (abstinence)

یعنی پرهیز از ارضای نیازهای نهاد(id) مراجع، (مانند: بغل کردن، بوسیدن و نوازش های جنسی و غیرجنسی).

پرهیز نوعی هشدار است جهت اجتناب از ارضای افراطی امیال و آرزوهای مراجع. البته غیاب کامل ارضا، به از دست دادن مراجع می انجامد. درمانگران همین که به روشی گرم و انسانی به مراجع گوش می دهند، مقدار زیادی ارضا فراهم می کنند.

نتیجه گیری

خود فروید هم در کار بالینی اش به این سه اصل مهم چندان پای بند نبود( لوشر و نیوتن،۱۹۹۶)، ولی از ترس تحلیل های وحشیانه شاگران جوانش که ممکن بود آبروی علم جوانش(روانکاوی) را ببرند، رعایت این اصول را به شدت توصیه می کرد.

بنابراین پای بندی به این اصول به صورت نسبی اهمیت ویژه دارد. این سه اصل را فقط باید تا اندازه ای رعایت کرد، چرا که متعهد بودن سفت و سخت به آنها، ممکن است گفتگوی خودجوش درمانگر را از او بگیرد.

* درود بر شما که با حمایت خود و دعوت دیگران به مطالعه این مطلب و دیگر مطالبم، به من انگیزه می دهید. لطفا در کامنت ها و مباحثات شرکت کنید و پرسشگر باشید. جهت مشاوره تلفنی یا حضوری با شماره ۰۹۳۵۵۷۵۸۳۵۸ در تلگرام یا ایمو هماهنگ نمایید. همچنین می توانید با شماره ۰۹۱۲۰۷۲۸۷۱۲ تماس بگیرید. *